Toυ Γιάννη Βασιλακόπουλου 
Ο Χρήστος Παπουτσής δεν παραιτήθηκε όταν επί των ημερών του, στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, 80 άνθρωποι βρήκαν τον υγρό τους τάφο στο βυθό της Πάρου. Το γεγονός είναι μια χαίνουσα πληγή, μια εθνική τραγωδία που, σε καμιά περίπτωση δεν σηκώνει ούτε πικρό χιούμορ, ούτε θράσος απύθμενο.
Αδικοχαμένα κουφάρια συνανθρώπων μας, συμπατριωτών μας, 80 τον αριθμό θα αποτελούσαν τις ερινύες του κ. Παπουτσή που θα είχε αποσυρθεί από την πολιτική από τότε αν είχε φιλότιμο. Μάλλον δεν είχε αυτός ούτε την πολιτική ευθύνη της τραγωδίας. Μάλλον το σύνολο των ευθυνών βαραίνουν τον Νασσιόπουλο, τότε σέντερ – φορ του Παναθηναϊκού, γιατί εκείνη την αποφράδα νύχτα του Σεπτέμβρη παραβίαζε την εστία του Αμβούργου, τη μαύρη στιγμή που πέρναγε το Σάμινα τις «Πόρτες» της Πάρου, καθώς δυνάμωναν οι ήχοι του Ρέκβιεμ…
Ο Χρήστος Παπουτσής δεν παραιτήθηκε ούτε πριν από 10 μέρες όταν οι προβοκάτορες κουκουλοφόροι διάβρωσαν την ατόφια και δικαιολογημένη οργή του λαού κόντρα στο εμετικό μνημόνιο κι έκαψαν την Αθήνα, ενώ ο εν λόγω ήταν υπουργός προστασίας του πολίτη αυτής της τραγικής κυβέρνησης.
Παραιτήθηκε χθες, όχι για να πάει σπίτι του και να αφήσει την Ελλάδα ήσυχη από την ανικανότητα του, ούτε γιατί επί των ημερών του ‘’αναστήθηκε’’ η τρομοκρατία, αλλά για να γίνει… υποψήφιος αρχηγός του ΠΑ. ΣΟ. Κ. – άρα, υποψήφιος πρωθυπουργός.
Δεν μπορώ – γιατί δεν είμαι ψυχίατρος – αν αυτό που διακατέχει τον κ. Παπουτσή είναι θράσος χιλίων πιθήκων ή πλήρης απώλεια επαφής με την πραγματικότητα. Εκείνο που ξέρω είναι πως αν οι υποψήφιοι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ είναι ο υπουργός της χρεωκοπίας κι ο υπουργός της Αθηναϊκής στάχτης τότε έχουμε δυο ενόχους της καταστροφής που ντύθηκαν σωτήρες. Έλα όμως που τέλειωσε το καρναβάλι…