Γράφει η Νάνσυ Καλαφάτη
Μέχρι τις 30 Μαρτίου είναι η προθεσμία για τη διόρθωση τυχόν λαθών στα Ε9 προκειμένου να επιβληθεί -ή όχι- φόρος μεγάλης ακίνητης περιουσίας, μετά τη μείωση στις 200.000 Ευρώ του αφορολόγητου, των ακινήτων περιουσιακών στοιχείων...
Έπρεπε λοιπόν να κάνω τυπικότατο έλεγχο, στο Ε9 της ηλικιωμένης μητέρας μου καθώς τα πρόστιμα αναμένεται να ξεπεράσουν το τριπλάσιο του φόρου σε περίπτωση λαθών και δεν είμαστε για τέτοια...Γιατί αυτό το Κράτος προαναγγέλλει ...πρόστιμα αντί να βάζει ποινές στον εαυτό του για τις κωλυσιεργίες του!
Με μια ηλικιωμένη γυναίκα... αλά μπρατσέτα, πήγα πρώτα στο φοροτεχνικό για να κάνει την αίτηση για ηλεκτρονικούς κωδικούς .
Στη συνέχει, αυτοπροσώπως η γυναίκα, θα έπρεπε να παραλάβει τον ειδικό “κλειδάριθμο”.
Στην αντίθετη περίπτωση, θα έπρεπε να πάμε στην αστυνομία και να μου κάνει εξουσιοδότηση.
Και οι δύο υπηρεσίες είναι πολύ κοντά και οι ουρές του κοσμάκη για συναλλαγές εξ ίσου μεγάλες!
Πήγαμε λοιπόν την Παρασκευή, πρωί-πρωί στην εφορία! Φύγαμε με άνθρακες στο ντοσιέ μας... Γιατί γι αυτή τη διαδικασία, η Εφορία εξυπηρετεί από τη Δευτέρα έως την Πέμπτη!
Την Παρασκευή οι αρμόδιοι υπάλληλοι, αποσπώνται σε άλλους ελέγχους, λόγω έλλειψης προσωπικού!
Έτσι στις 8 και 5΄σήμερα Δευτέρα, βρεθήκαμε στην Εφορία! Η “ουρά” πολιτών -οι περισσότεροι για τον ίδιο λόγο- έφθανε μέχρι την έξοδο!
“ΔΥΣΤΥΧΩΣ το σύστημα έχει πέσει” μας είπε ο αρμόδιος υπάλληλος που περίμενε και αυτός αδρανής μαζί μας για να επανέλθει το...σύστημα και να δουλέψει!
Περιμέναμε ακριβώς δύο ώρες και ένα τέταρτο για να...συνέλθει το σύστημα, που προφανώς την είχε βρει τσαγκαρο-Δευτέρα!
Επιτέλους, με τον κλειδάριθμο στο χέρι πήγαμε, σε απόσταση μόλις δέκα λεπτώναπό την Εφορία, πάλι στο φοροτεχνικό για να κάνουμε ηλεκτρονικά τις όποιες διορθώσεις. Αμ δε...
Μέσα δε δέκα λεπτά της ώρας πάλι το ΤΑΧΙΣ -που μόνο σε τάξη δεν έβαλε τη ζωή μας- είχε ...πέσει!
Τελικώς, άφησα τα στοιχεία στον φοροτεχνικό- πήγα και πήρα τα αντίγραφα το απόγευμα- και πήγα για άλλη μία εκκρεμότητα,αυτή τη φορά στην Τράπεζα!
Την Παρασκευή -ημέρα της πρώτης ταλαιπωρίας για το Ε9- έληγαν οι λογαριασμοί της ΔΕΗ.
Έπρεπε λοιπόν να καταβάλλω τα χρήματα σε ταμείο Τράπεζας.
Στις 11 το πρωί -που είχα ξεμπλέξει από τους κλειδαρίθμους- ο αριθμός σειράς συναλλαγής μου ήταν 248!
Στο φωτεινό πίνακα την ώρα που μπήκα στην Τράπεζα έγραφε νούμερο 62. Οι πελάτες δε χωρούσαν στο υποκατάστημα, καθώς επρόκειτο για πολλά ηλικιωμένα πρόσωπα, που έπρεπε να ελέγξει η Τράπεζα ότι όντως ήταν εν ζωή και δεν έπαιρναν συντάξεις μαϊμού.
Από τα τέσσερα ταμεία λειτουργούσαν μόνον δύο... Στις 14.30 οι πόρτες έκλεισαν και εγώ βγήκα από εκεί μέσα, στις τρεις παρά τέταρτο!
Δηλαδή για δύο απλούστατες συναλλαγές με το Κράτος, που σε άλλες χώρες της ΕΕ θα διαρκούσαν το πολύ μισή ώρα, χρειάστηκα μια ολόκληρη πολύτιμη παραγωγική ημέρα, για να ξεμπλέξω!
Αν ήμουν δημόσιος ή ιδιωτικός υπάλληλος θα έπρεπε φυσικά να έχω πάρει άδεια από την υπηρεσία μου!Θα έπρεπε η να έκλεινα την ημέρα με το ρεπό μου, ή να φόρτωνα τη δουλειά μου σε συναδέλφους!
Αν η ηλικιωμένη μητέρα μου δεν είχε εμένα για να ελέγξω προληπτικά το Ε9 πιθανόν να μην το γνώριζε! Πιθανόν να της επιβαλλόταν ένα πρόστιμο τέτοιο, που θα αδυνατούσε να πληρώσει και το “μπορντέλο” Ελληνικό Κράτος δεν αποκλείεται και να της επέβαλε κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων! Τόσο απλά και τόσο ΧΥΔΑΙΑ!
Σκέφτηκα με μελαγχολία σε ποιών π(μπιπ)ων πήγαν τα 7 δις που πήραμε από το 1996 μέχρι σήμερα, για την περιβόητη “Ηλεκτρονική διακυβέρνηση” που δεν την είδαμε ποτέ!
Μέτρησα τις μονοπωλιακές εταιρείες...μεγιστάνων φιλοκυβερνητικών που απέσπασαν τεράστια ποσά από τα ταμεία της ΕΕ για να μας αλλάξουν το μέλλον και τελικώς μας άλλαξαν τα...πετρέλαια, ασκώντας πιέσεις προς “φίλες” Κυβερνήσεις με διάφορους “νόμιμους” ή άνομους τρόπους!
Ποίος έφαγε τα δις του Κτηματολογίου; Έγινε για λίγο ειδησεογραφικό...μπούγιο και μετά ξεχάστηκε και αυτό το φαγοπότι χωρίς να πάει στην φυλακή κάποιος!
Σκέφτηκα ακόμη, ότι με ένα απλό “σκάνερ” και ειδικό πρόγραμμα στον κομπιούτερ, δύο υπάλληλοι- ΜΟΝΟΝ ΔΥΟ-σε μία Πολεοδομία θα είχαν ψηφιακά αρχειοθετήσει τους ...ποντικοφαγωμένους φακέλλους, εδώ και πολλά χρόνια!
Θα έπαυε έτσι και η λοβιτούρα. Δε θα χρειάζονταν αυτοκτονίες σε δασαρχεία και Νομαρχίες, όπως πολύ καλά θυμόμαστε!
Μελαγχόλησα όταν για πολλοστή φορά “κατάλαβα” σε ποιών τις τσέπες πήγαν τα 7 δις για να είμαστε ακόμη κάτω από το μέσο όρο της πληροφοριακής διαχείρισης, προτελευταίοι από τις 27 χώρες της ΕΕ.και οι ίδιοι “αδιόρθωτοι” άνθρωποι επανέρχονται με το φωτοστέφανο του τιμίου και απαιτούν και πάλι να έχουν κυρίαρχο λόγο στη ζωή μας!
Ξαναβλέπω τις γνώριμες πολιτικές “φάτσες” να περιφέρονται στα κανάλια και πάλι λόγω προεκλογικής περιόδου, διαφωτίζοντας μας για το ποιος θα είναι... καλύτερος στην αυριανή διακυβέρνηση της χώρας! Μάλιστα κάποιοι, με θράσος επαναλαμβάνουν : NAI τότε δεν το κάναμε καλά, αλλά τώρα που λάβαμε Ευρωπαϊκή “επιφοίτηση” θα το κάνουμε καλύτερα το καθήκον μας...
Αντιπαθώ κάθε είδους καθοδήγηση της χώρας μου από ξένους... Αλλά σήμερα -δεν το κρύβω- μπήκα στον πειρασμό να φανταστώ Υπουργούς , Γραμματείς και τους άλλους “φαρισαίους” της πολιτικής σκηνής και του ξεδιάντροπου κομματικού- πελατειακού Κράτους, να τιμωρούνται με βουρδουλιές από τους Ραϊχενμπαχ και τη cia τους σε περίπτωση καθυστέρησης έργου ! Ναι μα την Παναγία το σκέφτηκα....