Ρεπορτάζ:Έρρικα Ρούσσου
2003: 99 εργοστάσια.
2012: 7, 8 μετά βίας.
Υπ'ατμών βρίσκονται οι φορείς της Κομοτηνής. Η ομηρία μπορεί να είχε αίσιο τέλος, όμως έφερε στο προσκήνιο μια γνωστή-άγνωστη, πραγματικότητα.
«Το πρόβλημα είναι γενικότερο. Δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Υπάρχει κλίμα σύγκρουσης στην περιοχή. Και πολύ φοβάμαι ότι θα έχουμε κοινωνική έκρηξη με απρόβλεπτες συνέπειες», εξήγησε ο Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, Παντελής Μαγαλιός.
Ο κ. Μαγαλιός, μιλώντας στο «ΒΗΜΑ» εξηγεί : «ας μην "διαβάσουν" με λάθος τρόπο το περιστατικό. Υπάρχει αναβρασμός στην πόλη μας. Φοβάμαι ότι η βία θα πάρει γενικότερες διαστάσεις».
Το πρόβλημα της ανεργίας τεράστιο. Η Βιομηχανική Περιοχή της Κομοτηνής κατεστραμμένη. Οι κάτοικοι του νομού απελπισμένοι.
Η ανεργία στον νομό Ροδόπης φθάνει το 40%. Από 17.000 άνθρωποι τώρα με προσπάθεια δουλεύουν στη ΒΙΠΕ 900. Κι αυτοί κακοπληρωμένοι. Εργάζονται διήμερα και τριήμερα και πληρώνονται 280 και 300 ευρώ μηνιαίως. Κι αυτά όταν η επιχείρηση τους πληρώνει, αφού παγίως οι μισθοί καταβάλλονται με καθυστέρηση δύο έως τεσσάρων μηνών.
«Έχουμε φθάσει να φθονούμε ο ένας τον άλλον», τονίζει ο κ. Μαγαλιός. «Αυτός έχει δουλειά, είναι βολεμένος» είναι η φράση που χρησιμοποιούν οι άνεργοι για τους λιγοστούς εργαζόμενους.
«Είναι θέμα χρόνου η οργή να μετατραπεί σε έκρηξη», εκτιμά ο συνδικαλιστής και προσθέτει πως «όταν κάποιος δεν έχει δουλειά, είναι χρεωμένος και πεινάνε τα παιδιά του, είναι ικανός για όλα».
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου και στην συγκεκριμένη επιχείρηση εργαζόταν παλαιότερα 150 άτομα και έχουν μείνει οι μισοί.
Όταν ο φόβος αγγίζει το φθόνο. Όταν η πείνα υπερβαίνει τη σκέψη. Η εξαθλίωση, τη λογική. Νούμερα που ανεβαίνουν σαν ποσοστά και μειώνονται σαν απολαβές στην τσέπη μας.
Η Κομοτηνή ως "όμηρος" της ανεργείας
