Γύρω στο 3.384,50% κερδίζουν οι φαρμακο-βιομηχανίες στη χώρα μας από υπερκοστολογήσεις φαρμάκων! Από την άλλη, μειώστε τις τις φαρμακευτικές δαπάνες σας, πιέζουν οι δανειστές μας! Όμως ο μύθος περί των ακριβών φαρμάκων στην Ελλάδα, δε συνεπάγεται «υπερκέρδη» στα φαρμακεία, ούτε στον κλάδο των φαρμακοποιών που βάλλεται κατά καιρούς από πολιτικές του Υπουργείου Υγεία!
Σε ένα αποκαλυπτικότατο δημοσίευμα της «Κ» αναφέρονται στοιχεία ότι Βιομηχανίες κατασκευάζουν τα προϊόντα τους σε τρίτες χώρες , με κόστος παραγωγής ελάχιστο, αλλά ΔΕ μειώνουν την τιμή πώλησης στην Ελλάδα. Ο υπουργός Υγείας κ. Λοβέρδος συχνά επαναλαμβάνει ότι πρέπει με κάθε τρόπο να μειωθεί η δαπάνη που καταβάλλουν τα Ασφαλιστικά Ταμεία για φάρμακα. Ορθότατο !Όμως για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, επιβάλλεται να πιαστεί "ο τράγος από τα κέρατα"! Δηλαδή ο κ. Υπουργός, να «κτυπήσει» τη ρίζα του κακού προηγούμενου στην ελληνική αγορά: Να επιβληθεί στις φαρμακοβιομηχανίες, ώστε να πάψουν να αισχροκερδούν σε βάρος Κράτους, Φαρμακοποιών, Ταμείων και Ελλήνων καταναλωτών...
Αναλυτικά στοιχεία από το δημοσίευμα της «Κ» :
Πληρώνουμε «χρυσά» φθηνά φάρμακα
Παράγονται σε χώρες με χαμηλό κόστος εργασίας, όπως Ινδία, Κίνα, Πουέρτο Ρίκο, ωστόσο πωλούνται σε τιμές ανάλογες της Δύσης
Της Θεοδωρας Λιακοπουλου
Πιέσεις για την περαιτέρω μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης, αλλά και τον εντοπισμό σημείων και συμφωνιών από όπου διαρρέει δημόσιο χρήμα, ασκούν στην ελληνική κυβέρνηση οι δανειστές μας.
Τείνοντας τον δείκτη τους στις τιμές των πρωτοτύπων φαρμάκων, υποδεικνύουν ότι υπάρχουν ακόμη περιθώρια μείωσης της φαρμακευτικής δαπάνης, αρκεί να εντοπιστούν τα περιθώρια κέρδους των φαρμάκων εκείνων που κατασκευάζονται σε τρίτες χώρες (π.χ. Ινδία, Κίνα κ.λπ.) με κόστος από 15% έως 20% ή ακόμη χαμηλότερο. Αυτά τα φάρμακα θα έπρεπε να πωλούνται φθηνότερα, ωστόσο οι τιμές διάθεσής τους στον ανεπτυγμένο κόσμο -συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας- είναι ανάλογες με φάρμακα που παρασκευάζονται σε χώρες της Δύσης.
Και τούτο, γιατί οι πολυεθνικές, εφαρμόζοντας μια απολύτως νόμιμη πρακτική, στέλνουν τα φάρμακά τους για παραγωγή σε Ινδία και Κίνα, Πουέρτο Ρίκο ή όπου αλλού το κόστος εργασίας είναι φθηνό. Συνεπώς, το κόστος παραγωγής των φαρμάκων μειώνεται, χωρίς αντίστοιχα να πέφτει και η τιμή πώλησης. Στη συνέχεια το φάρμακο επιστρέφει στην Ευρώπη και παίρνει την ευρωπαϊκή πιστοποίηση. Μια «πονηρή» διαδρομή, η πορεία της οποίας δεν διαταράσσεται, καθώς δεν υπάρχει σχέδιο ελέγχου από την πλευρά της κυβέρνησης.
Είναι αλήθεια ότι η πολιτική τιμολόγησης των φαρμακοβιομηχανιών είναι κοινή σε όσες χώρες αυτές δραστηριοποιούνται και δεν κάνουν αρνητική εξαίρεση για την Ελλάδα. Επίσης, είναι αλήθεια ότι χώρες όπως η Βρετανία και η Γερμανία ασκούν -έως κάποιο βαθμό- έλεγχο του κόστους παραγωγής των φαρμάκων ώστε να επιτύχουν χαμηλότερες τιμές, αλλά την ίδια στιγμή αυτές οι χώρες διαθέτουν μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες από τις οποίες έχουν έσοδα υπό τη μορφή φόρων και συνεπώς συμφέρον να τις υποστηρίξουν.
Στην Ελλάδα, υπό την πίεση της τρόικας, τα επιτελεία των υπουργείων Υγείας και Εργασίας εξετάζουν νέες μεθόδους για την περαιτέρω μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης, η οποία εφέτος θα πρέπει να μειωθεί στα 3,4 δισ. ευρώ, στόχος που όμως αμφισβητείται. Ωστόσο, η εφαρμογή της θετικής λίστας των φαρμάκων και της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, προκειμένου να περιορισθούν η οικονομική αιμορραγία και η αβάστακτη επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων από την υπερσυνταγογράφηση, είναι δύο από τα πρώτα μέτρα που πρέπει να τεθούν σε πλήρη ισχύ και αυτόματα αυτά θα επιφέρουν μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης, αναφέρουν στελέχη της φαρμακοβιομηχανίας.
Κόστος δραστικής ουσίας
Σε παγκόσμια έρευνα με θέμα «Ολα όσα πρέπει να ξέρουμε για το κόστος του δραστικού συστατικού (δραστική ουσία) και της ανάλογης ταμπλέτας», που διενήργησε ο Epcot International, ο κύριος συμβουλευτικός οργανισμός των ΗΠΑ σε ζητήματα της φαρμακοβιομηχανίας, των χημικών και άλλων σχετικών κλάδων, αναλύεται πώς διαμορφώνεται το εργοστασιακό κόστος της δραστικής ουσίας, της ταμπλέτας και της αγοραίας τιμής του φαρμάκου. Προκύπτει, λοιπόν, ότι το εργοστασιακό κόστος της δραστικής ουσίας του φαρμάκου είναι θεαματικά χαμηλότερο από την τιμή που αγοράζουν τα ασφαλιστικά ταμεία.
kathimerini.gr
Comments
1) Σπάσιμο της συσκευασίας.
2)Το κόστος του φαρμάκου να προκύπτει απο τη χημική του σύσταση και οχι απο την ονοματολογία του.
3)Την εισαγωγή της ομοιοπαθητικής στο Εθνικό συνταγολόγιο.
4)Η σθεναρή απόκρουση του εισαγόμενου φαρμάκου.
RSS feed for comments to this post