Ο επικεφαλής των Φιλελεύθερων Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Γκι Φερχόφσταντ και η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρα Μπακογιάννη, παρουσίασαν σήμερα στον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο το σχέδιο «Ελλάδα 2020» που θα τονώσει την ανάπτυξη και θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας.
Στη συνέχεια παρουσίασαν αναλυτικά το σχέδιο «Ελλάδα 2020» σε κοινή συνέντευξη τύπου.
Η Ντόρα Μπακογιάννη μεταξύ άλλων τόνισε: «Η ατζέντα 2020 είναι μια ατζέντα ρεαλιστική. Απαντά σε υπαρκτά προβλήματα, σε ουσιαστικά προβλήματα που προκύπτουν είτε από την αδυναμία της ελληνικής γραφειοκρατίας να ανταποκριθεί σε δυνατότητες που δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε ακόμη και σε ιδέες οι οποίες έχουν επικρατήσει στην Ευρώπη, αλλά δεν μπορούν να δουλέψουν στην Ελλάδα.
Σήμερα καταθέτουμε μαζί ένα πρόγραμμα το οποίο δείχνει πρώτα απ' όλα ότι εμπιστευόμαστε τους Έλληνες και τις δημιουργικές τους δυνάμεις. Δεύτερον ότι η Ελλάδα μπορεί να ξανασηκώσει κεφάλι και να υπάρξει ουσιαστική ανάπτυξη και τρίτον ότι αυτή η ανάπτυξη θα φέρει θέσεις εργασίας, που είναι το ουσιαστικό ζητούμενο για να διασφαλίσουμε και την κοινωνική συνοχή στη χώρα. Αυτό είναι εφικτό και γίνεται αποδεκτό από φίλους μας μέσα στην Ευρώπη, οι οποίοι θα πολεμήσουν γι' αυτές τις προτάσεις και γι' αυτές τις ιδέες και για την υλοποίησή τους».
Ο Γκι Φερχόφσταντ ανέλυσε τους βασικούς άξονες του σχεδίου «Ελλάδα 2020» και τόνισε χαρακτηριστικά: «Είναι σαφές ότι η Ελλάδα χρειάζεται μια καινούργια αφετηρία, ένα καινούργιο ξεκίνημα. Και επίσης θα έλεγα χρειάζεται και μία μακρόπνοη προοπτική. Το άλλο που είναι σαφές είναι πως τα δύο μεγάλα κόμματα, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα, δεν είναι κόμματα ικανά να πυροδοτήσουν αυτό το καινούργιο ξεκίνημα και αυτή την μακρόπνοη προοπτική.
Στην Ελλάδα και στην Ευρώπη αύριο σίγουρα επίσης δεν χρειαζόμαστε ακραία Αριστερά ή ακραία Δεξιά κόμματα, δεν αποτελούν λύση για την Ελλάδα».
Οι βασικές προτάσεις του ALDE για την πρωτοβουλία «Ελλάδα 2020»:
1. Να συνεχιστεί η στήριξη για ταχύτερες, ευρύτερες και βαθύτερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
2. Να δημιουργηθεί ένα Ταμείο Αναπτυξιακής Ενίσχυσης (Growth Enhancement Fund) – παρόμοιο με το Σχέδιο Μάρσαλ – το οποίο θα σπάσει το φαύλο κύκλο της αποεπένδυσης, θα βελτιώσει τη ρευστότητα της οικονομίας και θα πυροδοτήσει την ανάπτυξη.
3. Να στηριχθεί η οικονομία με μείωση φόρων για τις επιχειρήσεις, βελτίωση του βαθμού ευκολίας για την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας, ενίσχυση της ελκυστικότητας των επενδύσεων και αύξηση της εμπιστοσύνης.
4. Να εφαρμοστεί το Σχέδιο «Ιόλαος», ένα ad hoc σχέδιο στήριξης από την ΕΕ για τη βελτίωση του θεσμικού σχεδιασμού και της παραγωγικότητας της ελληνικής δημόσιας διοίκησης.
5. Να δημιουργηθεί νέα διάρθρωση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την υλοποίηση της πρωτοβουλίας «Ελλάδα 2020».
Ακολουθεί το απομαγνητοφωνημένο κείμενο της συνέντευξης τύπου.
Δ. ΖΑΦΕΙΡΙΑΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι καλησπέρα. Σας καλωσορίζουμε στη συνέντευξη του ALDE και της Δημοκρατικής Συμμαχίας για την παρουσίαση της πρότασης του ALDE «Ελλάδα 2020». Θα υπάρξει μια εισήγηση από τον Πρόεδρο της Συμμαχίας Ευρωπαίων Φιλελευθέρων Δημοκρατιών τον κ. Γκι Φερχόφσταντ και από εκεί και πέρα θα υπάρξουν ερωτήσεις.
ΓΚΙ ΦΕΡΧΟΦΣΤΑΝΤ: Ευχαριστώ κυρίες και κύριοι. Σας ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σας. Η Συμμαχία Φιλελευθέρων και Δημοκρατών στην Ευρώπη είναι η 3η σε μέγεθος ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, οργανώνει αυτή τη συνέντευξη Τύπου εδώ στην Ελλάδα σήμερα για να σας παρουσιάσει ένα σχέδιο με τίτλο: «Ελλάδα 2020». Σχέδιο εξόδου από την κρίση.
Μαζί με τη Δημοκρατική Συμμαχία και την Ντόρα Μπακογιάννη και τον Θεόδωρο Σκυλακάκη βέβαια που είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ευρωβουλευτής και συνεργάστηκε με άλλους ανθρώπους στην προετοιμασία αυτού του σχεδίου.
Είναι σαφές ότι η Ελλάδα χρειάζεται μια καινούργια αφετηρία, ένα καινούργιο ξεκίνημα. Και επίσης θα έλεγα χρειάζεται και μία μακρόπνοη προοπτική. Το άλλο που είναι σαφές είναι πως τα δύο μεγάλα κόμματα, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα, δεν είναι κόμματα ικανά να πυροδοτήσουν αυτό το καινούργιο ξεκίνημα και αυτή την μακρόπνοη προοπτική.
Στην Ελλάδα και στην Ευρώπη αύριο σίγουρα επίσης δεν χρειαζόμαστε ακραία Αριστερά ή ακραία Δεξιά κόμματα, δεν αποτελούν λύση για την Ελλάδα.
Με το σχέδιο «Ελλάδα 2020» θέλουμε να δείξουμε στην ελληνική κοινή γνώμη, ότι πέραν των δύο μεγαλύτερων κομμάτων που είναι και υπεύθυνα για τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα και πέραν των ακροδεξιών και ακροαριστερών κομμάτων που υφίστανται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, υπάρχει και ένας τρίτος δρόμος. Ένας τρίτος δρόμος που μπορεί να δημιουργήσει ελπίδα και μέλλον για την Ελλάδα και τους πολίτες της.
Και αυτός είναι ο κύριος στόχος του σχεδίου «Ελλάδα 2020», το οποίο προετοιμάσαμε σε συνεργασία με την Δημοκρατική Συμμαχία. Θέλουμε να δείξουμε ότι πέραν της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ και πέραν των ακροδεξιών και ακροαριστερών κομμάτων στην Ελλάδα υπάρχει και ένας τρίτος δρόμος.
Το σχέδιο αυτό βασίζεται σε τρεις άξονες: Πιστεύουμε ότι ο δρόμος εξόδου από την κρίση θα πρέπει να πληροί τρία κριτήρια: να είναι προ-ευρωπαϊκός, προ-ευρωπαϊκή εναλλακτική λύση, να υποστηρίζει τις μεταρρυθμίσεις και να είναι υπέρ της ανάπτυξης.
Φιλοευρωπαϊκό λοιπόν σχέδιο υπέρ των μεταρρυθμίσεων, υπέρ της ανάπτυξης. Αυτή είναι με λίγα λόγια η σύνοψη του εγγράφου «Ελλάδα 2020». Είναι ένα σχέδιο επίσης που έχει τη δυνατότητα να επαναφέρει την κοινωνική συνοχή στην Ελλάδα, κάτι που είναι πιεστικό σήμερα.
Γιατί; Γιατί ξαναφέρνει ελπίδα στους πολίτες. Δεν θα σας αναφέρω όλες τις λεπτομέρειες, νομίζω ότι έχετε πάρει το έγγραφο, το 8σέλιδο αυτό έγγραφο «Ελλάδα 2020». Θα σας πω ποιες είναι οι πέντε βασικές του πτυχές.
Πρώτον, θέλουμε πιο γρήγορες, πιο πλατιές και πιο βαθιές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος και στην κοινωνία. Και η περίοδος είναι δύσκολη ακριβώς επειδή βρισκόμαστε κατά βάση σε προεκλογική περίοδο. Φοβόμαστε ότι ακόμα και οι μεταρρυθμίσεις που έχουν αρχίσει μπορεί να μπλοκαριστούν εξ αιτίας των εκλογών.
Είναι, λοιπόν, κρίσιμη περίοδος αυτή η προεκλογική περίοδος, πολύ κρίσιμη για την μεταρρυθμιστική προσπάθεια, η οποία όμως θα πρέπει να συνεχιστεί. Δεν θα απαριθμήσω όλες τις προτάσεις που κάνουμε, αλλά μία από τις πιο σημαντικές και από ψυχολογικής πλευράς κατά την άποψή μας είναι ότι χρειάζεται δραστική και άμεση μείωση της χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων στο μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε επίπεδο που θα ταυτίζεται με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Επίσης δεν καταλαβαίνουμε πως είναι δυνατόν στο ενδιάμεσο τα δύο μεγαλύτερα κόμματα που είναι υπεύθυνα για τη σημερινή κατάσταση να λαμβάνουν προκαταβολές, ενώ τα υπόλοιπα κόμματα να μην λαμβάνουν, κόμματα τα οποία δεν είχαν κατέβει στις προηγούμενες εκλογές να μην λαμβάνουν. Αυτό προφανώς δεν αποτελεί ισότιμη μεταχείριση.
Δεύτερη πτυχή του σχεδίου μας, μετά το θέμα των διαρθρωτικών αλλαγών και θέλω να υπογραμμίσω ότι είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε ότι το πρόβλημα δεν είναι ο ιδιωτικός τομέας, αλλά ο δημόσιος τομέας, το πελατειακό σύστημα, το γεγονός ότι πολλά επαγγέλματα είναι ακόμα κλειστά, αυτό είναι το βασικό πρόβλημα της Ελλάδας και όχι το να ζητούμε μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Το πρόβλημα δεν είναι οι υψηλοί μισθοί στον ιδιωτικό τομέα.
Δεύτερο πράγμα το οποίο θέλω να υπογραμμίσω, δεύτερη πτυχή αυτού του σχεδίου είναι η ανάγκη ανάπτυξης. Η Ελλάδα δεν θα βγει από την κρίση απαιτώντας συνεχώς νέες θυσίες από τους πολίτες, επιβάλλοντας νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων. Και έχουμε συγκεκριμένη πρόταση, την παρουσιάσαμε πριν από λίγο στον Πρωθυπουργό κ. Παπαδήμο.
Προτείνουμε τη δημιουργία αυτού που εμείς ονομάζουμε Ταμείο Αναπτυξιακής Ενίσχυσης, γιατί είναι απαραίτητο. Σήμερα είναι αδύνατον μία μικρομεσαία επιχείρηση να κάνει μια επένδυση, δεν μπορεί να εξασφαλίσει χρηματοδότηση στην Ελλάδα για καινούργια project για καινούργιες επενδύσεις και καινούργιες επενδυτικές προσπάθειες. Γι' αυτό το λόγο προτείνουμε τη δημιουργία αυτού του Ταμείου Αναπτυξιακής Ενίσχυσης στην Ελλάδα, ένα Ταμείο από σήμερα μέχρι το 2020 θα κινητοποιήσει περίπου 80 δις ευρώ. Τα μισά από κρατικές πηγές λίγο λιγότερο από τα μισά και λίγο περισσότερο από τα μισά από τον ιδιωτικό τομέα.
Θα χρηματοδοτηθεί με δυο πόρους. Πρώτον το 25% των εσόδων από το πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης στην Ελλάδα θα πρέπει να επανεπενδυθεί στην ελληνική οικονομία, συνεπώς όταν γίνεται μια ιδιωτικοποίηση το έσοδο σίγουρα θα χρησιμοποιηθεί για να αποπληρωθεί ένα τμήμα του χρέους της Ελλάδας, αλλά το 25% αυτού θα πρέπει να επανέλθει να επιστραφεί ως δάνειο στο Ταμείο Αναπτυξιακής Ενίσχυσης, το οποίο θα χρησιμοποιήσει αυτά τα ποσά για να χρηματοδοτήσει την ελληνική οικονομία με τουλάχιστον 12 δις ευρώ μέχρι το 2020.
Επίσης ο άλλος πόρος, ένα σημαντικό κομμάτι των διαρθρωτικών και η χρηματοδότηση προέρχεται από τα διαρθρωτικά Ταμεία, θα πρέπει να δίδεται κατ' ευθείαν σε αυτό το Ταμείο για την περίοδο 2014 – 2020. θα πρέπει αυτά τα ποσά να δεσμευτούν για το Ταμείο Αναπτυξιακής Ενίσχυσης εκ των προτέρων, όχι δηλαδή να περιμένουμε να εγκριθεί ένα project και να συγχρηματοδοτηθεί από το ελληνικό κράτος που δεν έχει χρήματα να το συγχρηματοδοτήσει, ένα κομμάτι των πόρων των διαρθρωτικών Ταμείων να δεσμευτεί για το Ταμείο Αναπτυξιακής Ενίσχυσης και μαζί με επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα να χρησιμοποιηθεί για χρηματοδότηση επενδύσεων μικρομεσαίων εταιρειών στην Ελλάδα.
Το Ταμείο Αναπτυξιακής Ενίσχυσης αποτελεί μια πολύ σημαντική πτυχή του σχεδίου. Είναι ένας καινούργιος τρόπος να ξαναπυροδοτήσουμε επενδύσεις από μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα που αυτή τη στιγμή είναι μπλοκαρισμένες τελείως.
Τρίτο στοιχείο τρίτη πτυχή του σχεδίου είναι η μείωση των φορολογικών βαρών. Δεν θα σας δώσω όλες τις λεπτομέρειες, αλλά βασικά αυτό που λέμε είναι το εξής: ο καλύτερος τρόπος να εξασφαλίσουμε ανάπτυξη στην Ελλάδα και να καταπολεμήσουμε την ύφεση είναι να μειώσουμε τα φορολογικά βάρη των μικρών επιχειρήσεων. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας. Ασφαλώς και υπάρχει φοροδιαφυγή και θα πρέπει να καταπολεμηθεί με απλοποίηση του φορολογικού συστήματος όχι όμως με αύξηση των φορολογικών βαρών και ιδιαίτερα όχι στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Τέταρτο στοιχείο τέταρτη πτυχή του σχεδίου είναι το σχέδιο "Ιόλαος". Είναι ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού της ελληνικής Διοίκηση. Αντί να το κάνουμε όμως αυτό στέλνοντας για παράδειγμα Γερμανούς υπαλλήλους στην Ελλάδα, κάτι που υποστηρίζουν κάποιοι, εμείς δεν πιστεύουμε ότι είναι καλή ιδέα δεν πιστεύουμε ότι η γερμανική Δημόσια Διοίκηση είναι κακή, αντιθέτως.
Απλά πιστεύουμε ότι υπάρχει αρκετό ανθρώπινο δυναμικό Ελλήνων στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Σχεδόν 2.500 υπάλληλοι των ευρωπαϊκών Κοινοτήτων είναι Έλληνες στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στις διάφορες Υπηρεσίες και Οργανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Συνεπώς προτείνουμε με διαφορετικούς τρόπους και μηχανισμούς και τους εξηγούμε ποιοι είναι αυτοί στις σελίδες 6 και 7 του εγγράφου μας, να επωφεληθούμε από αυτό το ανθρώπινο δυναμικό που υπάρχει στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής Διοίκησης.
Επίσης λέμε ότι χρειάζεται πλήρης και αντικειμενική αξιολόγηση όλων των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα. Αυτοί οι οποίοι είναι διεφθαρμένοι είναι απόντες είναι ανίκανοι, ή δεν φέρουν σε πέρας τα καθήκοντά τους θα πρέπει να απολυθούν και ταυτόχρονα θέλουμε καινούργιους ανθρώπους που να είναι ικανοί να κάνουν καλά τη δουλειά τους.
Θα δείτε στο σχέδιό μας πως λέμε ότι για το μέλλον χρειαζόμαστε και συγκεκριμένα μέτρα για να εξασφαλίσουμε τη συνέχεια και την ανεξαρτησία από τα πολιτικά Κόμματα των ανώτερων στελεχών της ελληνικής Διοίκησης και θα πρέπει αυτά τα ανώτατα στελέχη να διορίζονται για περιόδους που δεν θα συνδέονται με την θητεία του Κοινοβουλίου. Δεν θα πρέπει δηλαδή κάθε φορά που έχουμε μια καινούργια πλειοψηφία να αντικαθίστανται.
Πέμπτη και τελευταία βασική πτυχή του σχεδίου μας: Έχουμε συναντηθεί με τον κ. Όλι Ρεν επανειλημμένα και σε μερικές εβδομάδες η Commission από όσο ξέρω θα υποβάλλει συγκεκριμένη πρόταση που θα είναι παρόμοια με τη δική μας δεν θα είναι ακριβώς η ίδια βέβαια, γιατί τους πληρώνουμε για να κάνουν και κάποια δουλειά, θα αποτελέσει όμως η δική μας πρόταση πλαίσιο αντιμετώπισης του προβλήματος της Ελλάδας.
Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα είναι πάντοτε ένα βάρος για την Commission, την αντιμετωπίζει ως βάρος με πρόσθετα μέτρα λιτότητας κάθε φορά και τα λοιπά, εμείς όμως βάλαμε σε ένα χαρτί και συζητήσαμε με τον Όλι Ρεν μια συγκεκριμένη πρόταση, ένα νέο τρόπο αντιμετώπισης της Ελλάδας από την Commission με τη δημιουργία τεσσάρων πυλώνων, τους οποίους θα διαχειρίζεται ο Όλι Ρεν.
Ένας πυλώνας που θα έχει σχέση με τη δημοσιονομική εξυγίανση και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις θα βασίζεται στο Μνημόνιο, το οποίο έχει συναφθεί. Δεύτερος πυλώνας που θα είναι οι σχετικές εργασίες με το Ταμείο Αναπτυξιακής Ενίσχυσης, όπου θα παίξει σημαντικό ρόλο η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων μαζί με την Commission.
Τρίτος πυλώνας ο εκσυγχρονισμός της Δημόσιας Διοίκησης με το πρόγραμμα "Ιόλαος" και τέταρτος πυλώνας μελέτες και παρακολούθηση τις οποίες θα αναλάβει η ονομαζόμενη μονάδα δράσης task force για την Ελλάδα. Δεν πιστεύουμε ότι αυτή η ομάδα δράσης μπορεί να κάνει και όλα τα υπόλοιπα. Ας διατηρήσουν το ρόλο της παρακολούθησης και της έρευνας.
Το πρόγραμμα "Ιόλαος" θα περιλαμβάνει Έλληνες που θα έρχονται από τις Βρυξέλλες κι άλλα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Ταμείο Αναπτυξιακής Ενίσχυσης θα το αναλάβει κυρίως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και βέβαια την εξυγίανση προφανώς η Commission με τη βοήθεια της Τρόικα.
Αυτά είναι τα βασικά περιεχόμενα του σχεδίου «Ελλάδα 2020». Αυτό που θέλουμε να πούμε στην Ελλάδα είναι ότι δεν έχουν μόνο να επιλέξουν ανάμεσα στη συνέχεια του παλαιοκομματικού πολιτικού συστήματος και στα άκρα, της άκρας Αριστεράς ή της άκρας Δεξιάς, υπάρχει κι ένας τρίτος δρόμος που είναι διαφορετικός από τους άλλους δυο.
Είναι υπέρ της Ευρώπης, υπέρ των μεταρρυθμίσεων, υπέρ της ανάπτυξης, έχει στο μυαλό του και λαμβάνει πάντοτε υπόψη την κοινωνική συνοχή και είναι ο μόνος δρόμος εξόδου. Είναι δύσκολη η διάβαση, γνωρίζουμε ότι βασίζεται σε δικαιοσύνη, βασίζεται σε επιχειρήματα αλλά είναι ο μόνος δρόμος. Το δίλημμα «Νέα Δημοκρατία ή ΠΑΣΟΚ» από τη μια μεριά και «ακρότητες, Ακροδεξιά ή Ακροαριστερά» από την άλλη, δεν ισχύει.
ΝΤ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Θα ήθελα πρώτα απ' όλα να ευχαριστήσω τον Γκι Φερχόφσταντ όλους του τους συνεργάτες και βεβαίως τον Θόδωρο Σκυλακάκη για ένα προϊόν πολύς δουλειάς το οποίο κατατίθεται σήμερα μπροστά σας.
Η ατζέντα 2020 είναι μια ατζέντα ρεαλιστική. Απαντά σε υπαρκτά προβλήματα, σε ουσιαστικά προβλήματα που προκύπτουν είτε από την αδυναμία της ελληνικής γραφειοκρατίας να ανταποκριθεί σε δυνατότητες που δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε ακόμη και σε ιδέες οι οποίες έχουν επικρατήσει στην Ευρώπη, αλλά δεν μπορούν να δουλέψουν στην Ελλάδα.
Σήμερα καταθέτουμε μαζί ένα πρόγραμμα το οποίο δείχνει πρώτα απ' όλα ότι εμπιστευόμαστε τους Έλληνες και τις δημιουργικές τους δυνάμεις. Δεύτερον ότι η Ελλάδα μπορεί να ξανασηκώσει κεφάλι και να υπάρξει ουσιαστική ανάπτυξη και τρίτον ότι αυτή η ανάπτυξη θα φέρει θέσεις εργασίας, που είναι το ουσιαστικό ζητούμενο για να διασφαλίσουμε και την κοινωνική συνοχή στη χώρα. Αυτό είναι εφικτό και γίνεται αποδεκτό από φίλους μας μέσα στην Ευρώπη, οι οποίοι θα πολεμήσουν γι' αυτές τις προτάσεις και γι' αυτές τις ιδέες και για την υλοποίησή τους.
Δεν θα επαναλάβω αυτά που σας είπε ήδη ο Γκι Φερχόφσταντ, θα πω μόνο ότι το Ταμείο το οποίο προτείνουμε και το οποίο σήμερα θα μπορεί να διαχειριστεί αναπτυξιακούς πόρους για να δώσει ρευστότητα στις μικρές και τις μεσαίες επιχειρήσεις, θα ελαττώσει μέχρι θα εξαφανίσει τον κίνδυνο της μη απορρόφησης ευρωπαϊκών κονδυλίων που γίνεται από το ΕΣΠΑ. Αυτό το Ταμείο δηλαδή θα δίνει απευθείας τις χρηματοδοτήσεις και έτσι δε θα διατρέχουμε τον κίνδυνο να χαθούν κονδύλια όπως δυστυχώς παρουσιάζεται τα δυο τελευταία χρόνια.
Τη δεύτερη πρόταση η οποία αφορά την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και της απόδοσης του κράτους, δηλαδή της δυνατότητας παραγωγικής απόδοσης του κράτους που είναι το ζητούμενο, αυτό θα καταστεί δυνατόν όχι με το να φέρουμε 300 Γερμανούς εφοριακούς οι οποίοι κατά πάσα πιθανότητα η επικοινωνία τους με την εδώ γραφειοκρατία θα είναι παντελώς αδύνατη, αλλά με το να φέρουμε Έλληνες που έχουν μάθει να δουλεύουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που δεν ανήκουν σε κανένα κόμμα διότι έχουν πετύχει χάρις στην αξία τους στις εξετάσεις και μπορούν αμερόληπτα να λειτουργήσουν σε μια χώρα όμως την οποία και αγαπούν και είναι η πατρίδα τους.
Υπάρχει λοιπόν αυτό το αόρατο μέχρι τώρα δυναμικό, το οποίο μπορεί να τεθεί στην υπηρεσία της Ελλάδος και της ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης. Αυτό σημαίνει ότι συμφωνούμε όλοι σ' ένα άλλο μοντέλο. Ένα μοντέλο που δε θ' αφήσει χαμένο κανένα πόρο για την Ελλάδα, που θα διεκδικήσει αποτελεσματικά και γρήγορα τη ρευστότητα για την ελληνική οικονομία που είναι το ζητούμενο και έτσι να κρατήσει αλλά και να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας.
Μέσα σ' αυτό το 8σέλιδο θα βρείτε πολλές λεπτομέρειες, είμαστε στη διάθεσή σας ν' απαντήσουμε για κάθε ερώτηση. Το μήνυμα, πιστέψτε με, είναι ένα: Ένα μικρότερο και αποτελεσματικότερο κράτος, δημιουργεί νέες δουλειές. Και το ζητούμενο σήμερα είναι νέες δουλειές.
Και το ζητούμενο σήμερα είναι να μην απεραντολογούμε και να δημαγωγούμε ότι μπορούμε ν' αλλάξουμε την Ευρώπη αλλά να πείθουμε τους Ευρωπαίους έτσι ώστε να μας στηρίξουν σε μια μακροχρόνια προσπάθεια η οποία όμως μπορεί να φέρει το αποτέλεσμα το οποίο όλοι επιθυμούμε.
Ν. ΑΡΜΕΝΗΣ («STAR», «ΑΠΕ»): Ήθελα να ρωτήσω για την αντίδραση του Πρωθυπουργού στην πρόταση που του παρουσιάσατε και αν σκοπεύετε να την παρουσιάσετε και τους αρχηγούς των κομμάτων.
ΝΤ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Κατ' αρχήν μέσω υμών, των παρισταμένων, ελπίζω ότι αυτή η πρόταση θα παρουσιαστεί σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό, θα την αποστείλουμε και στα υπόλοιπα κόμματα. Ο Πρωθυπουργός την άκουσε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και μάλιστα είχαμε μια μακριά και διεξοδική συζήτηση για τις προτάσεις αυτές, διότι οι προτάσεις αυτές δεν είναι στο χώρο της προεκλογικής ρητορείας, αλλά είναι στο χώρο της ρεαλιστικής προσέγγισης των πραγματικών προβλημάτων. Σήμερα στην Ελλάδα χρειαζόμαστε καλές ιδέες και πειθώ. Και τα δύο νομίζω ότι ο χώρος ο δικός μας τα κατέθεσε σήμερα ενώπιόν σας.
Δ. ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Θα ήθελα να ρωτήσω κατ' αρχήν τον κ. Φερχόφσταντ: Αν αντιλαμβάνομαι καλά, με την πρόταση αυτή ουσιαστικά αμφισβητείτε τη βιωσιμότητα και το ότι οδηγεί σε ένα αδιέξοδο η απόφαση της 26ης Οκτωβρίου που έχει μπει σε μια φάση υλοποίησης, η ευρωπαϊκή απόφαση.
Δεύτερον, υπήρξε η παρουσίαση στον Πρωθυπουργό, στην ελληνική κυβέρνηση σήμερα, φαντάζομαι ότι και μετεκλογικά θα ισχύει το πλάνο και θα παρουσιαστεί και στην επόμενη κυβέρνηση ενδεχομένως, αλλά δεν απευθύνεται πρωτίστως στην τρόικα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυτή η πρόταση; και τι ελπίδες έχετε ότι μπορεί να προχωρήσει από εκείνη την πλευρά;
Γ. ΦΕΡΧΟΦΣΤΑΝΤ: Πρόκειται για ένα σχέδιο το οποίο θα πρέπει να θεωρηθεί ως ένα νέο λιθαράκι οικοδόμησης στις προσπάθειες και τα μέτρα τα οποία ελήφθησαν. Δεν έρχεται σε αντίφαση με τα προϋπάρχοντα μέτρα, πρόκειται όμως για μια προσθήκη εάν η Ελλάδα θέλει να διασωθεί τα επόμενα χρόνια. Να σας δώσω ένα παράδειγμα ως προς το PSI: Η κατάσταση της Ελλάδας είναι μοναδική, διότι δεν εφαρμόστηκε το PSI υπό αυτή τη μορφή για μια χώρα. Αλλά οι συνέπειες του PSI, αφορούν το εξής:
Για την Ελλάδα και για τις επιχειρήσεις, η πρόσβαση στις χρηματοοικονομικές αγορές θα επεκταθεί. Δηλαδή με βάση το PSI δε θα υπάρχει τόσο μεγάλος φόρτος για το κράτος αλλά ως προς το PSI, γνωρίζουμε όλοι ότι δε θα δοθούν χρήματα ούτε στο Δημόσιο ούτε στον ιδιωτικό τομέα για νέες επενδύσεις με βάση τα προσυμφωνημένα. Γι' αυτό προβάλλουμε και αυτή την ιδέα ενός νέου Ταμείου, του Ταμείου Αναπτυξιακής Ενίσχυσης που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τις ιδιωτικές επενδύσεις. Αυτό είναι απόλυτα αναγκαίο. Σας έδωσα αυτό το παράδειγμα, για να σας αποδείξω ότι η Ελλάδα 2020 θα πρέπει να προβάλλει ένα πρόγραμμα που είναι άμεση ανάγκη αν θέλει ν' ανακτήσει τις δυνάμεις της.
Λίγους μήνες πριν μιλήσαμε για τη συμφωνία με την τρόικα, το PSI, όλα καλά. Σας το είχα πει πριν από λίγο καιρό, αλλά δεν αρκούν όλα αυτά για να διασωθεί η χώρα. Χρειάζεται μια αναπτυξιακή πορεία, μεταρρυθμίσεις, περαιτέρω μεταρρυθμίσεις από αυτές που είχαν προαναγγελθεί και αυτός είναι και ο λόγος ύπαρξης του παρόντος προγράμματος.
Είμαι πεπεισμένος γι' αυτό και πιστεύω ότι ολοένα και περισσότεροι πείθονται γι' αυτή την ανάγκη. Αν δείτε την ύφεση, την πορεία της, την πορεία της χώρας και αυτό είναι και το βασικό ζήτημα, δεν είμαι Έλληνας πολίτης βεβαίως ούτε είμαι υποψήφιος στις βουλευτικές εκλογές, ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν ξέρω γιατί, νομίζω ότι είναι μια πολύ προκλητική περίοδος στην Ελλάδα για να ασχολείται κανείς με την πολιτική.
Και αυτό θα πρέπει να είναι και το βασικό μας μέλημα, πώς θ' ανακτήσει τις δυνάμεις της η Ελλάδα. Πώς θ' ανακάμψει. Θα πρέπει να υπάρχει ένα πολιτικό κόμμα που να έχει και τη γνώση αλλά και το θάρρος να προβάλλει ένα τέτοιο σχέδιο ανάκαμψης.
ΝΤ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Όλοι συμφωνούμε στην Ελλάδα ότι τα μέχρι τώρα προγράμματα μπορεί να μείωσαν και αναμφισβήτητα μείωσαν το έλλειμμα, δεν είχαν όμως κανένα αναπτυξιακό εργαλείο. Και όλοι μιλάμε για την περίφημη καραμέλα της ανάπτυξης.
Η ανάπτυξη όμως δε διατάσσεται, χρειάζεται συγκεκριμένες ιδέες. Συγκεκριμένους τρόπους για να φέρουμε ρευστότητα στην αγορά, που είναι το μεγάλο ζητούμενο. Εδώ ερχόμαστε εμείς και καταθέτουμε μια ιδέα, για την ακρίβεια πέντε ιδέες οι οποίες οδηγούν και οι πέντε προς τον ίδιο στόχο: επενδυτικό περιβάλλον, αναπτυξιακά εργαλεία, κίνητρα, ρευστότητα. Αυτός λοιπόν είναι ο στόχος μας.
Μπορούμε να πείσουμε όλη την Ευρώπη; μπορούμε να δουλέψουμε προς την κατεύθυνση αυτή. Ήδη ο κ. Ρεν ο οποίος είναι και μέλος των φιλελευθέρων όπως ξέρετε, έχει μια σαφή εικόνα της πρότασής μας. Θα δουλέψουμε σκληρά ν' αποδεχθούν όλοι τώρα που βλέπουν την ανάγκη να υπάρξει οπωσδήποτε ανάπτυξη στη χώρα και ότι δε μπορούμε να ζήσουμε με την ύφεση στην οποία βρισκόμαστε και εδώ μιλάμε για συγκεκριμένο σχέδιο.
Πιστεύουμε ότι αυτό το συγκεκριμένο σχέδιο θα βρει ανταπόκριση στους Ευρωπαίους πέραν ημών, των φιλελευθέρων, πέραν δηλαδή του δικού μας γκρουπ, θα βρει ανταπόκριση και στους υπολοίπους.
ΑΡ. ΡΑΒΑΝΟΣ («ΤΟ ΒΗΜΑ»): Για τον κ. Πρόεδρο: Κύριε Πρόεδρε καλώς ήρθατε στην Ελλάδα. Θα ήθελα να σας ρωτήσω με βάση την πολυετή εμπειρία σας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά και στα πολιτικά πράγματα του Βελγίου: Εμπιστεύονται τους Έλληνες πολιτικούς και ειδικά τους δυο αρχηγούς των δυο βασικών ελληνικών κομμάτων του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας στις Βρυξέλλες; Πώς πιστεύετε ότι μπορεί να δοθεί ένα μήνυμα πιο αποτελεσματικό ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα θα είναι συνεπές την επόμενη μέρα των εκλογών; Είναι ρεαλιστικές οι προτάσεις τους; Κι ένα δεύτερο ερώτημα αν μου επιτρέπετε: Αν υπό τις παρούσες συνθήκες θα χρειαστεί κι άλλη βοήθεια για τη χώρα μας.
Γ. ΦΕΡΧΟΦΣΤΑΝΤ: Νομίζω πως αν ένα πρόγραμμα όπως αυτό το «Ελλάδα 2020» εφαρμοστεί και σταματήσει η ύφεση, ανακτήσουμε ρευστότητα σε επενδύσεις, δεν πιστεύω ότι θα χρειαστεί περισσότερη βοήθεια. Αλλά εξαρτάται από όλα τα προηγούμενα. Αν δεν τα κάνουμε, τότε αυτομάτως θα πραγματοποιηθούν θα γίνουν πραγματικότητα οι σημερινές φήμες περί ενός τρίτου πακέτου διάσωσης. Και γίνεται λόγος γι' αυτό ήδη από τώρα, γιατί δεν υπάρχει ένα σχέδιο σαν αυτό, εμείς το υποβάλλουμε για πρώτη φορά.
Τώρα, για το αν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ χαίρουν εμπιστοσύνης, εγώ προσωπικά πιστεύω ότι δεν μπορούν να επιφέρουν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, γιατί και τα δύο κόμματα χρησιμοποίησαν το πελατειακό σύστημα. Η μόνη διαφορά μεταξύ τους είναι ότι είναι διαφορετικοί οι πελάτες τους, η μέθοδος όμως είναι η ίδια.
Και να προσθέσω και τη δική μου προσωπική εμπειρία. Ξεκίνησα την πολιτική μου καριέρα ως Υπουργός Προϋπολογισμού, 32 ετών ήμουν, στο Βέλγιο. Τότε είχαμε 12,7% έλλειμμα του ΑΕΠ, λίγο-πολύ τα ελληνικά νούμερα. Και εσείς μπορείτε να πείτε ότι το δικό σας είναι σαν του Βελγίου εκείνης της εποχής, αλλά εν πάση περιπτώσει ο κάθε Υπουργός Προϋπολογισμού πάντοτε θυμάται το πρώτο του έλλειμμα. Και το χρέος μας ήταν 137% του ΑΕΠ.
Μετά από μερικά χρόνια πετύχαμε να το μειώσουμε στο 80% του ΑΕΠ και για εννιά συναπτά έτη είχαμε ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, συνεπώς είναι δυνατόν να ανακάμψει και η Ελλάδα. Βέβαια εκείνη την εποχή το Βέλγιο βοηθήθηκε από το γεγονός ότι πολλές γειτονικές μας χώρες βρισκόταν σε πολύ καλή οικονομική κατάσταση κι ήταν οι αγορές στις οποίες εξαγάγαμε εμείς.
Γι' αυτό το λόγο χρειαζόμαστε καινούρια αναπτυξιακά μέσα και χρειαζόμαστε και ρευστότητα, γιατί αλλιώς είναι αδύνατη η ανάκαμψη. Οι υπόλοιποι δε μιλούν γι' αυτό, τα δύο μεγαλύτερα κόμματα Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ λένε υπογράψαμε το μνημόνιο, μείωση μισθών, μείωση συντάξεων, πολύ ωραία όλα στα νούμερα.
Ενώ οι ακραίοι ακροαριστεροί ακροδεξιοί αρνούνται οποιοδήποτε τολμηρό πρόγραμμα, οποιαδήποτε τολμηρή πρόταση, εμείς λέμε ναι στη λιτότητα, ναι στα υγιή οικονομικά, απαραίτητο, αλλά ταυτόχρονα χρειαζόμαστε και γρήγορα ρευστότητα στην αγορά και αυτή είναι η πρότασή μας.
ΝΤ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Εμείς λέμε διαρθρωτικές αλλαγές, όχι μείωση μισθών και συντάξεων. Θέλω να το πω όσο πιο καθαρά μπορώ, γι' αυτό και γράφεται μέσα σε αυτό το χαρτί. Εμείς διαφωνούμε με τη μείωση μισθών και συντάξεων, είμαστε όμως φανατικά υπέρ των διαρθρωτικών αλλαγών που θα δημιουργήσουν ανάπτυξη και θέσεις εργασίας. Αυτή είναι η διαφορετική φιλοσοφία, από αυτό που έχουν δεχθεί τα άλλα κόμματα και υλοποιούν μέχρι τώρα.
Γ. ΤΕΡΖΗΣ («ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»): Κύριε Φερχόφσταντ, άκουσα με ενδιαφέρον τη σκέψη σας να εμπλακείτε στην ελληνική πολιτική σκηνή, γιατί είναι τώρα που βράζει όλο το πολιτικό σκηνικό στη χώρα και άκουσα και την κριτική στα δύο μεγάλα κόμματα. Ωστόσο, με βάση τις δημοσκοπήσεις που υπάρχουν, θα έπρεπε να λειτουργήσετε σε ένα πολιτικό σκηνικό που από τη μία πλευρά έχει τα δύο μεγάλα κόμματα, που λέτε εσείς ότι δεν μπορούν να προχωρήσουν τις μεταρρυθμίσεις και από την άλλη πλευρά έχει αυτό που εσείς ονομάζετε άρνηση εξτρεμισμού και θα έπρεπε να διαχειριστείτε ένα μονοψήφιο δημοσκοπικό ποσοστό και το ενδεχόμενο να μην μπείτε καν στην επόμενη Βουλή. Το ερώτημά μου ως ένας άνθρωπος ο οποίος παρακολουθεί από μακριά τα ελληνικά πολιτικά δρώμενα, είναι πως εξηγείτε εσείς αυτή την πόλωση της ελληνικής κοινωνίας ή αν θέλετε τη μικρή απήχηση των φιλελευθέρων; Και κα Μπακογιάννη με αυτό ως βάση, μήπως υπάρχουν περιθώρια να ενωθούν δυνάμεις; Γιατί βλέπω και τον κ. Τζήμερο εδώ στην παρέμβαση, γι' αυτό ρωτάω.
ΓΚΙ ΦΕΡΧΟΦΣΤΑΝΤ: Σε μία κατάσταση οικονομικής και πολιτικής κρίσης φυσικά υπάρχει πόλωση. Είναι κάτι το οποίο διαπιστώνουμε σε πολλές χώρες, δεν είναι κάτι το εξαιρετικό. Αλλά βρισκόμαστε στην απαρχή της εκστρατείας και ούτε καν και σε αυτήν, γιατί δεν ξέρουμε πότε θα διενεργηθούν οι εκλογές. Εάν πράγματι πραγματοποιηθούν την 6η Μαΐου βρισκόμαστε στην αρχή της προεκλογικής εκστρατείας και νομίζω ότι αυτή τη στιγμή ένα μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης στην Ελλάδα αποτιμά αξιολογεί αλλά δεν έχει γνωμοδοτήσει, δεν έχει γνώμη για το τι είναι αναγκαίο.
Εγώ ως Δημοκράτης θεωρώ ότι έχει μεγάλη σημασία η πολιτική αυτή εκστρατεία να εξηγήσουμε στην ελληνική κοινή γνώμη ποιες είναι οι επιλογές.
Δηλαδή ζήσαμε ένα δράμα ναι ή όχι, η τρόικα τι θα κάνει, πως έχει η γερμανική στάση, επρόκειτο για μία κατάσταση όπου παίχτηκε ένα δράμα. Όμως στις επόμενες εβδομάδες θα πρέπει να δείξουν οι πολιτικές δυνάμεις και τα κόμματα πως βλέπουν το μέλλον της χώρας, πως μπορεί κανείς να βγει από την κρίση, πέρα από το θυμικό, το συναισθηματικό και ούτω καθεξής. Εγώ είμαι αισιόδοξος από τη φύση μου και νομίζω ότι είναι ηθική μας υποχρέωση στη ζωή η αισιοδοξία. Νομίζω όμως ότι τις επόμενες εβδομάδες πολλοί θα σκεφτούν ότι πρέπει να ψηφίσω. Τι θα κάνω για το μέλλον της χώρας μου; Και θα δουν ότι η μόνη εναλλακτική είναι μία δραστική μεταρρύθμιση με βάση την ανάπτυξη και μία ατζέντα υπέρ της Ευρώπης. Υπάρχει μεγάλη υποστήριξη που δε φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις τις οποίες δημοσιεύετε.
ΝΤ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Κι εγώ το πιστεύω αυτό. Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν πάρει τις αποφάσεις του, οι οποίοι πιστεύουν ότι η Ελλάδα έχει μέλλον μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσα στην Ευρωζώνη, οι οποίοι όμως ταυτόχρονα δεν εμπιστεύονται τα δύο μεγάλα κόμματα διότι θεωρούν ότι έχουν πάρα πολλά βαρίδια και ότι πέφτουν πάρα πολύ γρήγορα στις παλιές κομματικές λογικές.
Αυτοί οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα σήμερα να ψηφίσουν τη Δημοκρατική Συμμαχία, για την οποία δε θα έχουν καμία αμφιβολία ότι είναι μία δύναμη συνεπής, μεταρρυθμιστική, με σχέδιο και αναμφισβήτητα με ευρωπαϊκή ανταπόκριση. Σε ότι αφορά τις υπόλοιπες φιλελεύθερες δυνάμεις, η πρόσκληση είναι ανοιχτή για συνεργασία και θα συνεχίσει να είναι ανοιχτή για συνεργασία και πριν από τις εκλογές και μετά τις εκλογές.
Η Δημοκρατική Συμμαχία πιστεύει ότι όσοι άνθρωποι συμμεριζόμαστε τουλάχιστον κατά 85% για να μη βάλω το 100% τις ίδιες απόψεις, θα πρέπει να δώσουμε τη μάχη από κοινού, διότι η μεγάλη μάχη για την Ελλάδα θα είναι οι επόμενες εκλογές, αυτές θα κρίνουν εάν θα επιβιώσουν δυναμικά οι δυνάμεις των άκρων ή αν θα επιβιώσουν οι δυνάμεις της κοινής λογικής, της προοπτικής και του οράματος για μια Ελλάδα που θα ξανασταθεί όρθια στα πόδια της.
Η άποψή μου είναι ότι υπάρχουν δύο Ελλάδες που συγκρούονται κυρίες και κύριοι: Η Ελλάδα της δημιουργίας και η Ελλάδα του παρασιτισμού. Εμείς την Ελλάδα της δημιουργίας θέλουμε να την εκφράσουμε και θέλουμε να της δώσουμε φτερά να πετάξει.
Ν. ΖΟΡΜΠΑ: Διάβασα ένα άρθρο σας πρόσφατα, νομίζω αυτού του Μάρτη στη «Le Monde», όπου μέσες-άκρες ασκείτε την ίδια κριτική στην ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ασκούν και οι Έλληνες πολίτες.
Έχω σημειώσει να λέτε ότι: Παραδίδοντας τα ηνία της Ευρώπης στη Γερμανία είναι ισοδύναμο με το να παίρνουμε το ρίσκο μιας αναγέννησης του εθνικισμού, φέρεστε πολύ δεικτικός απέναντι στο πότε η Γερμανία και η Γαλλία ανακάλυψαν το δυσθεώρητο ελληνικό χρέος, επί της ουσίας αναφέρεστε και σε ένα πολύ σοβαρό έλλειμμα Δημοκρατίας στην Ευρώπη.
Ήθελα να ρωτήσω κ. Φερχόφσταντ αυτή ακριβώς την κριτική διατυπώνει και ο ελληνικός λαός και γιατί δε θα έπρεπε μέσα από τις εκλογές να μπει στον πειρασμό να τιμωρήσει όχι τα δύο μεγάλα κόμματα, αλλά ενδεχομένως το στραβό δρόμο που έχει πάρει η Ευρώπη απέναντι στην Ελλάδα;
ΓΚΙ ΦΕΡΧΟΦΣΤΑΝΤ: Η κρίση αυτή έτυχε πολύ λανθασμένων χειρισμών από την Ευρωπαϊκή Ένωση από την αρχή. Ξεκίνησε το Δεκέμβρη του 2009 και ξέρετε πως ξεκίνησε, οι οίκοι αξιολόγησης μείωσαν σε 3Β+ τον χαρακτηρισμό της Ελλάδας, κάτι που δημιουργούσε πρόβλημα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στη χορήγηση ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες.
Την πρώτη εβδομάδα του Δεκεμβρίου ελήφθησαν δύο αποφάσεις, θα το θυμάστε, το Δεκέμβριο του 2009. Παρόλα αυτά το πρόβλημα δεν είχε δημιουργηθεί εκείνη τη μέρα, είχε συσσωρευθεί για χρόνια και δημιουργήθηκε επειδή συνέπεσαν αυτά τα δύο στοιχεία.
Μετά οι Ευρωπαίοι Ηγέτες χειρίστηκαν πολύ λανθασμένα την κρίση, άρχισαν λέγοντας αν έγινε απάτη με τα στατιστικά στοιχεία από μεριάς της Ελλάδας θα πρέπει αυτή να βγει από την Ευρωζώνη, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι όταν κάποιος είναι μέλος μιας νομισματικής ένωσης και εξοβελιστεί αποδυναμώνεται όλη η νομισματική ένωση. Είναι σαν μία ποδοσφαιρική ομάδα, όταν φύγει ο ένας της παίκτης αποδυναμώνεται ολόκληρη ή αποδυναμώνεις όλη την ομάδα δίνοντας κόκκινη κάρτα σε έναν από τους παίκτες της.
Επίσης χειρίστηκαν λάθος την κρίση, διότι πίστεψαν πως με συγκεκριμένα διμερή μέσα και εργαλεία θα μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα. Σίγουρα το χρέος της Ελλάδας είναι τεράστιο και είναι αλήθεια ότι τα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας είναι προβληματικά, όμως η βάση το βασικό πρόβλημα είναι ότι δημιουργήσαμε τη νομισματική ένωση χωρίς οικονομική και δημοσιονομική ένωση. Ξεκινήσαμε με το κοινό νόμισμα και μετά αντιλαμβανόμαστε ότι χρειαζόμαστε και το άλφα και το βήτα και το γάμα, εν τω μεταξύ όμως έχουμε το νόμισμα. Οι Αμερικάνοι και επιστρέφω το χρόνο στο 18ο αιώνα ξεκίνησαν με την πολιτική ένωση, μετά με την κοινή οικονομική πολιτική και μετά πέρασαν στη νομισματική ένωση στο δολάριο.
Και ο βασικός λόγος η βασική αιτία της κρίσης σίγουρα είναι το χρέος της Ελλάδας και τα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας, αλλά γιατί δημιουργήθηκε όλη αυτή η σύγχυση; Χρέος 88% μέσο όρο στην Ευρωζώνη, στις Ηνωμένες Πολιτείες 100% και η Καλιφόρνια σχεδόν έχει χρεοκοπήσει χωρίς όμως αυτό να δημιουργεί προβλήματα στο δολάριο. Ποιο είναι το χρέος της Ιαπωνίας; 226% του ΑΕΠ της!
Παρ' όλα αυτά δανείζονται με τα χαμηλότερα παγκοσμίως επιτόκια. Γιατί; Γιατί υπάρχει ένα πραγματικό κράτος πίσω από το νόμισμα. Στην Ευρώπη υπάρχουν 17 Κυβερνήσεις πίσω από το ευρώ.
Αυτή είναι η βασική αιτία της κρίσης. Και η κρίση δεν θα τελειώσει με το τέλος της κρίσης στην Ελλάδα. Θα χρειαστούμε μια οικονομική και δημοσιονομική Ένωση, μια οικονομική διακυβέρνηση. Αλλιώς το νόμισμά μας το κοινό μας νόμισμα δεν μπορεί να επιβιώσει.
Εγώ ασφαλώς και κατακρίνω τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ για τις λανθασμένες πολιτικές τους, αλλά σίγουρα θα πρέπει να κατακρίνουμε και τους Ευρωπαίους ηγέτες που έκαναν μεγάλα λάθη τα τελευταία χρόνια και την τελευταία δεκαετία. Αυτό είναι και αυτοκριτική γιατί κι εγώ ήμουν μέλος του Συμβουλίου
Β. ΜΙΝΤΟΒΑ («GRReporter»): Θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι συγκεκριμένο με την προεκλογική περίοδο. Αυτή η ατζέντα την οποία παρουσιάσατε σήμερα έχει αρκετά σημεία τα οποία συμπίπτουν με την πολιτική την οποία θα ήθελε να ασκηθεί η Δράση. Πιστεύετε, έχετε κάποια κοινά τα οποία μπορείτε να βρείτε;
ΝΤ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Έχουμε πάρα πολλά κοινά. Από εκεί και πέρα η βούληση για συνεργασία ως γνωστόν εξαρτάται και από τους δυο, «it takes two to tango» λένε οι φίλοι μας οι αγγλόφωνοι. Από πλευράς Δημοκρατικής Συμμαχίας η βούληση έχει κατατεθεί δημόσια και πάρα πολλές φορές. Εγώ στη φάση αυτή πιστεύω ότι αυτός ο τρίτος δρόμος, ο δρόμος δηλαδή της δημιουργίας της λογικής της πίστης στις δημιουργικές δυνάμεις της Ελλάδας, πρέπει να καταγράψει τα μεγαλύτερα δυνατά ποσοστά.
Η αυριανή Βουλή χρειάζεται τέτοιες φωνές. Χρειάζεται φωνές νηφάλιες, με συγκεκριμένο σχέδιο και συγκεκριμένο στόχο. Και φωνές που έχουν καταφέρει να πετύχουν κάτι, το οποίο πολύ το συζητάμε σε αυτή τη χώρα, αλλά λίγοι τελικώς το κάνουν: να κερδίσουν συμμαχίες στην Ευρώπη.
Αν θέλουμε να αλλάξουμε την Ευρώπη, πρέπει να την αλλάξουμε με συμμάχους από όλα τα μέρη της Ευρώπης. Αυτό κάνει η Δημοκρατική Συμμαχία σε αυτό τον αγώνα καλεί όλους επί ίσοις όροις να συμμετέχουν.
