Του Θύμιου Παπανικολάου
Τα ιστολόγια τείνουν να γίνουν χειρότερα και από τα μεγάλα λαρύγγια του καθεστώτος, ιδιαίτερα αυτά της δημοσιογραφικής, «πλουραλιστικής ενημέρωσης».
Αντιγράφουν τις χειρότερες πλευρές των καθεστωτικών ΜΜΕ και αποτυπώνουν τις πιο ακραίες μορφές της προπαγανδιστικής φρενοβλάβειας των κομμάτων και αποκομμάτων.
Πολλά από αυτά, της δήθεν ανεξάρτητης «ενημέρωσης» και «άποψης» μεταβλήθηκαν σε Γραφεία Τύπου κομμάτων και αποκομμάτων, σε διαφημιστές και πλασιέ ποικίλων και πολύχρωμων υποψηφίων…
Η «ελεύθερη» και «πλουραλιστική» άποψη μεταλλάχτηκε σε «ελεύθερη» και «πλουραλιστική» εμπορική διαφήμιση προσώπων, ποικίλων και πολύχρωμων υποψηφίων…
Πάντα ο εκλογικός κρετινισμός και οι προεκλογικές ψυχώσεις αποκαλύπτουν τους κίβδηλους και μεταμφιεσμένους: Πολιτικούς, δημοσιογράφους, «ανεξάρτητους» ιστολόγους κ.λπ…
Γενικά η θεοποίηση της ατομικότητας, συνακόλουθα και της «ατομικής άποψης», γιγαντώνει το «ανεξέλεγκτο» κάθε ατομικής διαστροφής, το «ανεξέλεγκτο» της «Βαβυλωνίας».
Η θεοποίηση της «ατομικής άποψης» ισοπεδώνει τα πάντα, ακριβώς γιατί απελευθερώνει το άτομο από κάθε δέσμευση: Από τη ΓΝΩΣΗ (επιστημονική, ιστορική, κοινωνική κ.λπ), από κάθε δέσμευση πολιτικών αρχών και ηθικών αξιών…
Η αποθέωση του ατομικού και της «προσωπικής γνώμης» αποτελεί το θάνατο της σκέψης, διότι ανάγει το προσωπικό «πιστεύω» του καθενός σε ΑΠΟΨΗ, σε ισοδύναμο της επιστημονικής γνώσης, της ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ιστορικής εμπειρίας, της ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ κοινωνικής Θεωρίας και Πρακτικής…
Από εδώ φτάνουμε στην πλήρη σχιζοφρένεια: Να θεωρούνται και «απόψεις» οι προσωπικοί υπαινιγμοί και αφορισμοί, οι βρισιές και τα προσωπικά απωθημένα, κάθε ατομική διαστροφή (εδώ μέσα εντάσσονται και οι διαστροφές των ποικίλων προβοκατόρων ή οι «απόψεις» των πολύμορφων μηχανισμών).
Στα ιστολόγια, αυτού του είδους οι πολιτικές και άλλου είδους διαστροφές της «ατομικής άποψης» έχουν προσλάβει επιδημικό και ολοκληρωτικό χαρακτήρα: Ταυτίζεται οποιαδήποτε ανοησία (έμμισθη κατά κανόνα) με «άποψη» και «επιχείρημα»…
Σε αυτήν της ψυχωτική προεκλογική ατμόσφαιρα ζούμε την αχαλίνωτη «ενημέρωση» των δημοσκοπικών ανοησιών.
Καταιγίδες και νεροποντές δημοσκοπήσεων, εντελώς διαφορετικών: δημοσκοπήσεις που κατασκευάζονται ανάλογα με τις επιθυμίες του καθενός.
Δεν θα αναλύσουμε συγκεκριμένα αυτές τις δημοσκοπήσεις. Δεν θα μπούμε στη λογική ανάλυσης των ανοησιών.
Θα πούμε μόνο κάποια γενικά και αλφαβητικά ζητήματα της πολιτικής:
α). Μέσω των εκλογικών διαδικασιών δεν επιτυγχάνεται ΠΟΤΕ η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ του καθεστώτος και των κομμάτων του.
Μέσω των εκλογών καταγράφονται, απλώς, κάποιοι δείκτες που δείχνουν τις ΡΟΠΕΣ των διεργασιών που συντελούνται στα σπλάχνα της κοινωνίας, ΡΟΠΕΣ της λαϊκής κίνησης…
Αυτοί οι εκλογικοί δείχτες αποτυπώνουν τη δυναμική αυτών των κοινωνικών ροπών, αλλά σε μασκαρεμένη μορφή και στον κατώτατο παρανομαστή. Δηλαδή τα εκλογικά αποτελέσματα δεν αποτυπώνουν ΠΟΤΕ την πραγματική δυναμική της κοινωνίας, την πραγματική δυναμική της λαϊκής ΟΡΓΗΣ…
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν απουσιάζει παντελώς το μαζικό και μαχητικό λαϊκό κίνημα: Η κινηματική διάσταση της λαϊκής οργής.
β). Με βάση τα παραπάνω είναι ψευδαίσθηση να πιστέψουμε ότι η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ του καθεστώτος που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία, θα αποτυπωθεί αντίστοιχα και στα εκλογικά αποτελέσματα.
Οι δύο πυλώνες του κυβερνητικού οικοδομήματος μπορεί να έχουν ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ καταρρεύσει στην κοινωνική πραγματικότητα, αλλά δεν θα αποτυπωθεί και ανάλογα αυτή η κατάρρευση στις εκλογές.
Μη βαυκαλιζόμαστε ότι τα δύο μεγάλα κόμματα θα εξαφανιστούν. Θα υποστούν μεγάλες και συντριπτικές απώλειες, αλλά πάλι θα είναι εκλογικά πρωταγωνιστές του καθεστωτικού παιχνιδιού…
Δεν είναι μόνο η βία και η νοθεία που θα υπάρξουν. Είναι η ίδια η εκλογική ΛΟΓΙΚΗ, λογική εγκλωβισμού του κόσμου στο ΜΟΝΑΔΙΚΟ τερέν που του δίνεται να δράση: Να εκλέξει κυβέρνηση του καθεστώτος…
Ξέχωρα από αυτήν τη ΛΟΓΙΚΗ του εκλογικού εγκλωβισμού στο κανάλι της κυβερνητικής διαχείρισης, και της τρομακτικής πλύσης εγκεφάλου που ασκείται από τα ΜΜΕ, τα δύο αυτά κόμματα έχουν στρατούς κρατικοδίαιτων και «αγωγούς» (επιχειρηματικούς, συνδικαλιστικούς κ.λπ) εξαγοράς ψήφων, μέσω υποσχέσεων και εκβιασμών…
γ). Μέσα σε αυτά τα ασφυκτικά πλαίσια της εκλογικής ΛΟΓΙΚΗΣ, οι «όγκοι» της λαϊκής ΟΡΓΗΣ δεν μπορούν να αποτυπωθούν πραγματικά, διότι αυτή η οργή ΔΕΝ μπορεί να δράσει και να αυτονομηθεί με το ψηφοδέλτιο, παρά ΜΟΝΟ με τους ΑΓΩΝΕΣ στο δρόμο…
Αλλά και αυτή η ΟΡΓΗ που μπορεί να πάει σε άλλα κόμματα, πάλι σε δορυφόρους του κυβερνητικού οικοδομήματος πηγαίνει.
Ο ελληνικός λαός, λόγω των τεράστιων πολιτικών του εμπειριών, αυτό το γνωρίζει, γι αυτό και πολύ ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΑ δίνει την ψήφο του στους δορυφόρους.
Λόγω των συσσωρευμένων εκρηκτικών αποθεμάτων της λαϊκής οργής, σε αυτές τις εκλογές θα έχουμε κάποιες θεαματικές εκλογικές «πτήσεις» ορισμένων αποκομμάτων: Πτήσεις που μπορεί να επιφέρουν κάποιες σοβαρές ρωγμές στο κυβερνητικό οικοδόμημα και να πυροδοτήσουν την ΠΟΛΙΤΙΚΗ κίνηση και ΟΡΓΑΝΩΣΗ της λαϊκής ΟΡΓΗΣ: ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ που θα αποτυπώσει τη ΔΥΝΑΜΙΚΗ της κοχλάζουσας ελληνικής κοινωνίας, ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ δρόμος που μπορεί να βάλει φρένο στην κόλαση που ζούμε και στον αυριανό εφιάλτη που μας ετοιμάζουν τα κέντρα της Νέας Τάξης…
Αυτά για να μην πέσουμε από τα σύννεφα την Κυριακή το βράδυ και απελπιστούμε από τις διαψεύσεις των επιθυμιών μας…
Μην περιμένουμε θαύματα από τις εκλογές…
