Γράφει : ο Σωτήρης Σ. Στανωτάς
Ποιος δεν θυμάται μόλις πριν από λίγους μήνες, στο Ζάππειο, τις φανφάρες και τις τυμπανοκρουσίες, που συνόδευαν τις βαρύγδουπες εκείνες δηλώσεις που προανήγγειλαν,θριαμβευτικά, την έναρξη της εκστρατείας καθαριότητας στο κέντρο της Αθήνας;
Ολόκληρη Ημερίδα, με Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, (αυτόν που «μαζί τα φάγαμε», τον υπουργό Υγείας, που, όπως πάντα, σπεύδει να αυτοχρισθεί «καθ' ύλην αρμόδιος» για οτιδήποτε θεωρήσει ευνοϊκό ή νοιώθει ότι «του πάει», ως γνήσιος μνηστήρας του τίτλου : «ο επικοινωνιακός».
Από κοντά και ο δήμαρχος της Αθήνας που έκανε την εμφάνισή του, μετά από μακρά περίοδο προκλητικής απουσίας από το προσκήνιο, λες και ο Δήμος της Αθήνας δεν έχει προβλήματα, αλλά ούτε και δήμαρχο και άλλοι πολλοί «μαϊντανοί» από το …περιβόλι της πολιτικής σκηνής.
Όλοι αυτοί, προλόγισαν με το δικό τους τρόπο-συναγωνιζόμενοι ο ένας τον άλλον σε ρητορικά σχήματα, σε ευφυολογήματα- και σε εθελοντική προσφορά στις ομάδες εργασίας, που θα εκστράτευαν,από την επόμενη κιόλας ημέρα, με τον ιερό σκοπό να ενημερώνουν τον κόσμο και τους ίδιους τους «παράγοντες κινδύνου»- ντόπιους και αλλοδαπούς – για τη «συντέλεια» του «ιστορικού κέντρου» και για τη «σωτηρία» των ψυχών των κατοίκων του…
Δύσκολο να φανταστεί κανείς το Λοβέρδο να μοιράζει σύριγγες και να ενημερώνει τις πουτάνες , δίνοντας τους προφυλακτικά. Ίσως όμως να επεδείκνυε και εκεί τον ίδιο ζήλο, επιδεξιότητα και αποτελεσματικότητα που τον «χαρακτηρίζει», μιας και είναι γνώστης του συγκεκριμένου αντικειμένου –της Δημόσιας υγείας εννοώ….
Μαζί με όλους αυτούς και μια κουστωδία επιστημόνων, που δυστυχώς προσέφερε το κατά τα άλλα σοβαρότατο επιστημονικό της ερευνητικό έργο, με αξιοζήλευτη τεκμηρίωση, που σίγουρα δεν είχε γίνει για να εξυπηρετήσει επικοινωνιακούς σκοπούς, και μάλιστα ως επένδυση στην ακατάσχετη, μονότονη και απόλυτα «μπανάλ» και στείρα ρητορική της «πολιτικής ηγεσίας».
Σε ποιον απευθυνόταν, άραγε, αυτή η σταυροφορία εναντίον των κάθε λογής και χρώματος αλλόθρησκων που είχαν καταλάβει με το «έτσι θέλω» τα «άγια χώματα του ιστορικού κέντρου της Αθήνας»;;
-Στους ελάχιστους κατοίκους που έχουν απομείνει και υπομένουν καρτερικά, περιμένοντας ,χρόνια τώρα, την επανειλημμένα προαναγγελθείσα «αναβάθμιση του κέντρου»;.
-Στους επαγγελματίες και τους εργαζόμενους του κέντρου, που είδαν όλα αυτά τα χρόνια, τη συστηματική και οργανωμένη υποβάθμιση, (που ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ ξεκίνησε από την εποχή του Λαλιώτη και συνεχίστηκε, με αμείωτη ένταση, όλα αυτά τα χρόνια) και απέβλεπε, στην αξιοποίησή του από επιτήδειους που αγόραζαν τα «υποβαθμισμένα» ακίνητα, το ένα πίσω από το άλλο, αντί «πινακίου φακής» , για να επιλέξουν στη συνέχεια το χώρο αναβάθμισης και να «ξαναπουλήσουν»;
Έτσι στήθηκαν «αναβαθμισμένες» πανάκριβες περιοχές με κατασκευές φτηνές σε κόστος και πλούσιες σε «πολυτέλεια», όπως αυτή υπαγορεύεται από τη «ψεύτικη» και κακόγουστη «σύγχρονη» αισθητική.
Σύγχρονες πολυτελείς κατοικίες (loft) με θέα την Ακρόπολη, εμπορικά κέντρα “village centers”, ολόκληρες «...πολεις», σαν την… «γκαζούπολη»!!!
Άλλοι ξέραμε από πριν και άλλοι μάθανε-ή καταλάβανε- στη πορεία, ότι η «πολιτική της ανάπλασης», ήταν μια «φτηνιάρικη αρπακτική πολιτική real estate», κατά το αμερικάνικο πρότυπο, που ταίριαζε απόλυτα και εξυπηρετούσε και αυτή με τη σειρά της, τη συγκρότηση μιας κοινωνίας σε δύο πυλώνες :
της «αρπαχτής» και της «πάρτης» και με λειτουργικό (software) τη «μοιρασιά της μίζας».
Για όσους δεν κατάλαβαν πρόκειται για τη νεοελληνική κοινωνία με τη παθογένεια της ΠΑ. ΣΟ. Κ. Ι.κής νοοτροπίας(για να είμαστε πιο σωστοί Σημιτικής) και αντίληψης την οποία βέβαια και οι υπόλοιποι δεν δίστασαν να ακολουθήσουν (ήταν και είναι πολλά τα λεφτά…)
Οι κάθε λογής μετανάστες αλλοδαποί χρησιμοποιήθηκαν σαν εργαλείο για το σκοπό αυτό με ποικίλους τρόπους :
-ως παράγοντας υποβάθμισης, φτηνής εργασίας, παράνομης διακίνησης κάθε λογής προϊόντος, δημιουργίας γκέτο, πολιτικής εκμετάλλευσης από κάθε πολιτική πτέρυγα (δεξιόστροφη και αριστερόστροφη).
Παρά λίγο δε να χρησιμοποιηθούν και σαν στοιχείο «πολυπολιτισμικό», για να μας πείσουν ότι αποτελεί έκφραση της «παγκοσμιοποίησης» , που ζούμε στα «περιορισμένα» πλέον σύνορα του «παγκόσμιου χωριού» (global village).
Σίγουρα, δεν ήρθαν μόνοι τους και σίγουρα δεν φθάσαμε εκεί που φτάσαμε με δική τους πρωτοβουλία.
Φθάσαμε με τη συστηματική, οργανωμένη και μεθοδευμένη «πολιτική», που φέρνει για ορισμένους αφελείς το μανδύα της «έλλειψης πολιτικής»και της «ανικανότητας» ή της «αδυναμίας» του κρατικού μηχανισμού.
Και βέβαια στο τέλος επιβάλλεται αυθόρμητα και χωρίς κόπο στη κοινή συνείδηση, η αναγκαιότητα εφαρμογής των πιο αυταρχικών και φασιστικών μέτρων, στην αρχή για «τους άλλους» και στο τέλος για «εμάς τους ίδιους». ¨Ετσι ακριβώς όπως λέει και το τραγούδι: για το καλό μας…
Όλα αυτά τα χρόνια η «βόμβα» που επικαλούνται σήμερα οι «κάτοικοι των καλών προαστίων» (“Les Beaux Quartiers” -Louis Aragon 1936), υπήρχε και μεγάλωνε ανάμεσά μας, παρά τις κραυγές και τις επισημάνσεις, όλων αυτών που τη ζούσαν όλες τις ώρες της ημέρας, σε αντίθεση με εκείνους που γνώριζαν μόνο τη νυκτερινή ζωή, τους καλοφτιαγμένους χώρους των πολιτικών, επιχειρηματικών και δικηγορικών γραφείων και τις πολυτελείς καφετέριες. Με άλλα λόγια το εναπομείναν «τουριστικό κέντρο» της κατά τα άλλα κοινής μας πόλης.
Και η βόμβα δεν ήταν πληθυσμιακή ή μολυσματική όπως περιορίζουν σήμερα στις αναφορές τους το χαρακτήρα της.
Ήταν πρώτα από όλα ανθρωπιστική, ηθική, οικονομική, στεγαστική, πολιτιστική, πολιτική, μορφωτική και τόσα άλλα.
Ήταν μια κρίση, που έμελλε να αποτελέσει στοιχείο της γενικότερης κρίσης και να την ενισχύσει. Τώρα βέβαια μπορεί να χρησιμοποιηθεί πλέον και σαν «αιτία του κακού», σαν στοιχείο «αντιπερισπασμού», σαν «αποδιοπομπαίος τράγος» πού άν «λυθεί» θα δούμε άσπρη μέρα….
Ποιός, λοιπόν, από τους πολίτες που ζούσαν τις συνέπειες αυτής της «κρατικής πολιτικής ανευθυνότητας» στο πετσί του, θα μπορούσε να δώσει σημασία στις «παρόλες» των «συνευρεθέντων» σε εκείνη την ημερίδα στο Ζάππειο ;;;;
Μήπως αυτοί που περίμεναν, την εποχή εκείνη, με ιώβειο υπομονή τα νέα μέτρα «προσαρμογής» της κοινωνίας μας στο «σύνολο» του ευρωπαϊκού ιδεώδους ;;;;
Τι ήθελαν να μας πουν όλοι αυτοί; Το αυτονόητο ;;;;
Έπρεπε να μας το πουν και μάλιστα τόσο θριαμβευτικά, κινδυνολογώντας, γιατί δεν το ξέραμε ;;
Μήπως έπρεπε να μας το πουν γιατί δεν μπορούσαν, αλλά ούτε επρόκειτο να το κάνουν ;;;
Αλήθεια τι άλλαξε όλο αυτό το διάστημα από εκείνη την ηλιόλουστη ημέρα στο Ζάππειο, με το «λούνα παρκ» και το τσίρκο απ' έξω αλλά και ... μέσα ;;;
«άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς», όπως σοφά λέει η λαϊκή ρήση.
Οι Μανωλιοί…ξανάρχονται
Το χειρότερο όμως είναι να ξανάρχονται και πάλι οι «Μανωλιοί» σαν κακέκτυπα των «Δαναών» για να σου φέρουν δώρα !!!!!
Αφού τέλειωσαν απογοητευμένοι και άπρακτοι από τη σκυταλοδρομία των «δελφίνων» για την αρχηγία του ΠΑ. ΣΟ. Κ. , αποδεχόμενοι «προσκυνοφτύνοντας» τον νέο τους ηγέτη, αναζητούν σήμερα νέο πεδίο για να επιδοθούν σε νέα εκστρατεία επικοινωνίας, αυτοπροβολής και αυτοδιαφήμισης, σπεύδοντας να προλάβουν να καλύψουν το κενό πριν τον Καρατζαφέρη και τη «Χρυσή Αυγή».
Αλήθεια Ποιοι ;;
Αυτοί που έχουν όλα τα εχέγγυα της αποτυχίας;
Ο ένας σαν υπουργός Ανάπτυξης, σε μια χώρα στην οποία η ύφεση ξεπερνά ήδη το 5%. Και όσο είδαμε εμείς ανάπτυξη, άλλο τόσο είδαν και κάποιες φυλές της Αφρικής που βρίσκονται υπό εξαφάνιση …
Αλλά και σαν υπουργός …Προστασίας το μόνο που κατάφερε, είναι να… «προστατεύσει»τον πολίτη που διεκδικεί τα δικαιώματά του, από τη μανία των δυνάμεων καταστολής .
Ο άνθρωπος που δέν κατάφερε να προστατεύσει ούτε τον στενό του συνεργάτη, στο χώρο υπηρεσίας και σε ώρα υπηρεσίας …Που δεν κατάφερε να «ελέγξει» τη βόμβα μέχρι τώρα…
Ή μήπως δεν του έφτασε το διάστημα της προηγούμενης θητείας του, διότι διεκόπη βίαια, με τη τοποθέτηση στη θέση του, ενός άλλου δελφίνου, με χαρακτηριστικά «αγωνιστή του Πολυτεχνείου» ;; (Θα πέσει φωτιά να μας κάψει)
Αλήθεια μπορεί κανείς να τους φανταστεί να παίζουν, πετώντας ο ένας στον άλλο τη «βόμβα» των μεταναστών, αλλοδαπών ;;;
Γιατί και ο άλλος, ο Ανδρέας Λοβέρδος κατάφερε σε σύντομο χρονικό διάστημα, να διαλύσει το σύστημα υγείας, με κάθε λογής προφάσεις, όπως τις εντολές και τις πιέσεις της «Τρόϊκα», με τη γνώριμη τακτική του από το υπουργείο εργασίας και Κοινωνικών ασφαλίσεων.
Ο άνθρωπος με το «παραπονεμένο βλέμμα», που δίνει πάντα την εντύπωση ότι μάχεται σκληρά εναντίον των ξένων συμφερόντων, για να προασπίσει τα συμφέροντα των εργαζομένων και στο τέλος καταλήγει να εφαρμόζει μέτρα χειρότερα και από αυτά που προσπαθούσαν να επιβάλλουν οι άλλοι.
Και τελικά αφού άνοιξε το δρόμο για τη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, επιδόθηκε στη διάλυση του υγειονομικού συστήματος.
Ο άνθρωπος που κατάφερε να μειώσει τη φαρμακευτική δαπάνη και να αυξήσει το κέρδος των (ξένων) φαρμακευτικών εταιρειών.
Ο άνθρωπος που την ίδια ώρα που έχει μειώσει τη συνολική δυναμικότητα του ΕΣΥ, κατάφερε να αυξήσει τα ελλείμματα των νοσοκομείων, μειώνοντας τις ουσιαστικές δαπάνες και αυξάνοντας τις δαπάνες με τις εταιρείες «σίτισης» και «φύλαξης».
Ο άνθρωπος που «καθιέρωσε» τα κλειστά νοσήλια, δηλαδή το αυτονόητο (που οι προηγούμενοι απέφευγαν να κάνουν, εξυπηρετώντας συμφέροντα συγκεκριμένων προμηθευτών) τα επονομαζόμενα ΚΕΝ, με κόστη εξωπραγματικά για τα ελληνικά δεδομένα και μάλιστα σε μια περίοδο κρίσης και τα οποία κάθε λίγο και λιγάκι αποσύρει, διορθώνει και διαπραγματεύεται εκπτώσεις τους…..
Ο άνθρωπος που κατάφερε να διαλύσει την ελλειμματική και ανεπαρκή πρωτοβάθμια περίθαλψη με τη δημιουργία του ενιαίου φορέα (ΕΟΠΥΥ), ο οποίος σήμερα επιβαρύνει επιπλέον τον ασφαλισμένο με 15% επί του κόστους των εξετάσεων, που γίνονται ιδιωτικά, διότι δεν μπορούν να γίνουν πλέον στο πρώην ΙΚΑ, που διέθετε -και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να διαθέτει επαρκέστατα και πολυέξοδα στη συντήρησή τους- εργαστήρια.
Σήμερα όλοι γνωρίζουν την αποδιοργάνωση που επικρατεί στο χώρο της εξωνοσοκομειακής περίθαλψης, την αποδιοργάνωση των υγειονομικών κλάδων των ταμείων, τα επιπλέον κόστη, χωρίς επιστροφή, που επιβαρύνουν τους ασφαλισμένους, τις τεράστιες δυσκολίες πρόσβασης, που σε κάνουν να λες καλύτερα η προηγούμενη κατάσταση με την ανεπάρκεια και την αθλιότητά της, παρά αυτό το χάλι που συνδυάζεται με την κοροϊδία και την περιφρόνηση του Πολίτη.
Και όλα αυτά, με πρόσχημα τη αναμόρφωση, το νοικοκύρεμα, τον περιορισμό των δαπανών και τον έλεγχό τους.
Όσοι γνώρισαν την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, δεν άργησαν να καταλάβουν την απάτη. Ένα στημένο σύστημα με πολυάριθμες λειτουργικές και τεχνικές ανεπάρκειες, αφού ανατέθηκε σε συγκεκριμένη ιδιωτική εταιρεία, εγκαταστάθηκε σαν περιορισμένη εφαρμογή στο ενοποιημένο ταμείο των επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων, το ΟΑΕΕ – ΤΑΕ, με κραυγαλέα αποτυχία, χρονικά αμέσως μετά την εγκατάσταση του προέδρου του, Βουδούρη και που τον συνόδευσε χωρίς δεύτερη σκέψη και στη νέα του θέση, ως πρόεδρο του ΕΟΠΥΥ.
Σήμερα όλοι μπορούν και πρέπει να μιλήσουν : ασφαλισμένοι, προμηθευτές, φαρμακοποιοί, γιατροί και κάθε λογής συμβεβλημένοι, αφού πλέον είναι όλοι απλήρωτοι.
Αυτοί λοιπόν που απεικονίζονται στη φωτογραφία σε πόζες απόλυτου γκουρού της διαχείρισης έρχονται να μας σώσουν, από τα μολυσματικά στίφη των αλλοδαπών, μεταναστών, παράνομων και μη, που η πολιτική που υπηρετούσαν στοίβαξε συστηματικά στην Ελλάδα.
Με ποιο τρόπο ;;
Με τον τρόπο που θυμίζει άλλες σκοτεινές εποχές, που σημάδεψαν την ιστορία της Γερμανίας και στη συνέχεια ολόκληρης της Ευρώπης και όχι μόνο.
Αυτό που στήνεται σήμερα για τους μετανάστες, προορίζεται αύριο για τον οποιοδήποτε αντίπαλο του συστήματος.
Και προσοχή, όποιος δεν θα δηλώσει συμμετοχή στη νέα σταυροφορία κατά των αλλόθρησκων με επικεφαλής τους Μανωλιούς, και έχει αντίρρηση για τις λύσεις που προτείνουν είναι απλά ένας επικίνδυνος λαϊκιστής !!!
