Γράφει η Νάνσυ Καλαφάτη
Ο Ιούλιος Καίσαρας αγνόησε τον μάντη που τον προειδοποίησε ότι η 15η Μαρτίου θα είναι φαρμακερή...Ήταν η ημέρα που ανάμεσα στους οκτώ δολοφόνους του αναγνώρισε και τον προστατευόμενό του- πιθανόν νόθο γιο του- Βρούτο...
Μισθωτοί και συνταξιούχοι στους “Ειδούς του Μαρτίου”, θα αρχίσουν να βλέπουν με τα μάτια τους το οικονομικό τους μέλλον, καθώς λάβουν τις πρώτες “λυπητερές” περικοπές αμοιβών και φόρων. Πάντως για την ιστορία του Καίσαρα προσωπικώς, προτιμώ την απόδοση του Κωνσταντίνου Καβάφη στο ποίημα “Μάρτιαι Ειδοί”.
Με πόσο συγκλονιστικό τρόπο έγραψε προφητικά, στίχους που λένε:
“Και τες φιλοδοξίες σου να υπερνικήσεις αν δεν μπορείς, με δισταγμό και προφυλάξεις να τες ακολουθείς. Κι όσο εμπροστά προβαίνεις, τόσο εξεταστική, προσεκτική να είσαι.
Κι όταν θα φθάσεις στην ακμή σου, Καίσαρ πια· έτσι περιωνύμου ανθρώπου σχήμα όταν λάβεις,τότε κυρίως πρόσεξε σαν βγεις στον δρόμον έξω, εξουσιαστής περίβλεπτος με συνοδεία, αν τύχει και πλησιάσει από τον όχλο κανένας Αρτεμίδωρος, που φέρνει γράμμα, και λέγει βιαστικά «Διάβασε αμέσως τούτα, είναι μεγάλα πράγματα που σ’ ενδιαφέρουν»,μη λείψεις να σταθείς·, μη λείψεις τους διαφόρους που χαιρετούν και προσκυνούν να τους παραμερίσεις (τους βλέπεις πιο αργά)· Ας περιμένει ακόμη κ’ η Σύγκλητος αυτή, κ’ ευθύς να τα γνωρίσεις τα σοβαρά γραφόμενα του Αρτεμιδώρου.”
Στο σήμερα τί άραγε να σημαίνουν αυτά τα λόγια; Προειδοποιεί ο ποιητής, να μην δει με προχειρότητα ο Καίσαρας,δηλαδή η Κυβέρνηση και προχωρήσει σε αποφάσεις, πριν δει προσεκτικά τις προτάσεις του Αρτεμιδώρου, δηλαδή του Λαού!
Ακόμη κι αν είναι να περιμένει η Σύγκλητος,δηλαδή ΕΕ, ΔΝΤ τρόικα και οι άλλοι, ας κοιτάξει εκλογικεύσει επιθυμίες του Λαού!Ο “Καίσαρας” της Ελλάδας όμως πάντα βιάζεται και “σκοντάφτει” σε λάθη λόγω βιασύνης. Καλύπτει πρότερα λάθη αβλεψίας , δόλου, διαφθοράς και βλακείας, με επίσης λάθη, αλλά και πάλι υποπίπτει σε λάθη!
Οι Έλληνες πολίτες κοιτούν δύσπιστα και φιλύποπτα τους εκλεγμένους αντιπροσώπους! Τους κατηγορούν πλέον ανοικτά ότι είναι διαχειριστές άλλων συμφερόντων, ατομικών ή έξωθεν. Κι όταν κυριαρχεί η δυσπιστία, των πολιτών απέναντι στο Κράτος είναι επακόλουθο να πολλαπλασιάζονται τα κοινωνικά λάθη και οι εκτροπές.
Ήθελα εδώ και καιρό να επανέλθω στον όρο “χαράτσι” και κεφαλικός φόρος καθώς ή έκτακτη εισφορά μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ- ή με κάποιον άλλο τρόπο- δεν παρέμεινε έκτακτη!Επιβεβαιώθηκε το ρητό που εδώ και χρόνια ασπαζόμαστε οι Έλληνες φορολογούμενοι ότι δηλαδή“ουδέν μονιμότερο του προσωρινού”!
Επί τουρκοκρατίας λοιπόν δύο ήταν οι απάνθρωποι φόροι του Έθνους που “σκιαζόταν τη φοβέρα και το πλάκωνε η σκλαβιά”:
O λεγόμενος κεφαλικός φόρος, που ήταν η με χρήμα η εξαγορά της ζωής ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ και το παιδομάζωμα! Δηλαδή ο φόρος αίματος που κατέθετε ένα χριστιανικό έθνος προσφέροντας τα πιο υγιή και εύρωστα αγόρια του, που συμπλήρωναν τα δώδεκα χρόνια,,στην υπηρεσία του Σουλτάνου.
Αυτά τα αγόρια γίνονταν η επίλεκτη στρατιά, που στη συνέχεια έσφαζε και αποδεκάτιζε Χριστιανούς, χωρίς να γνωρίζει αν ανάμεσα στα θύματα υπήρχαν οι φυσικοί του γονείς ή τα αδέλφια του!
Αν η οικονομία της Ελλάδας, με όλα αυτά που συμβαίνουν επί δύο χρόνια, εντός και εκτός και τα μέτρα που παίρνονται, επιστρέφει- σύμφωνα με θεωρητικούς οικονομολόγους και πολιτικούς- στην δεκαετία του 60, οι ηθικές αξίες της Ελληνικής κοινωνίας, μάλλον κατευθύνεται στον 19ο αιώνα και ίσως πιο πίσω...Τότε επί τουρκοκρατίας, ο Σουλτάνος επέβαλε το “χαράτσι” και κάθε χριστιανός πλήρωνε εξαγοράζοντας τη ζωή του για έναν χρόνο.
Σήμερα πληρώνουμε μεγάλο φόρο στους “σύγχρονους Σουλτάνους” αγνοώντας όμως πόσο μη “πτωχευμένο χρόνο” εξασφαλίσαμε! Τότε ο Σουλτάνος είχε χωρίσει σε τρεις κατηγορίες τους χριστιανούς που πλήρωναν:
Στους κατέχοντες όπως έμποροι,βιοτέχνες κλπ. που κατέβαλαν τέσσερα φλουριά ,για κάθε κεφάλι της οικογένειάς τους.
Τους λιγότερο κατέχοντες, που πλήρωναν δύο χρυσά φλουριά κατά κεφαλήν και στον παντελώς πάμφτωχο σκλάβο, που έπρεπε να κόβει το λαρύγγι του, κλέβοντας και ότι άλλο, για να εξασφαλίσει το ένα φλουρί που χρειαζόταν για να ζήσει.
Σήμερα στο σύγχρονο “σουλτανάτο, αποικία” ή όπως θέλει ο καθένας να το πούμε, οι καταβολές φόρων αρχίζουν αντίστροφα: Τα τέσσερα φλουριά τα δίνουν αδύναμοι συνταξιούχοι και μισθωτοί. Τα δύο φλουριά, τα καταβάλλουν οι μικρο-επιτηδευματίες και ελεύθεροι επαγγελματίες, με εφ άπαξ 500 Ευρώ,αν έχουν μπλοκάκι, ασχέτως εισπράξεων. Που θα τα βρεις; Δανείσου, κλέψε, ζητιάνευε, λήστεψε κλπ ή κόψε το λαιμό σου!
Σήμερα το “ένα φλουρί” το καταθέτει ή ΔΕΝ το καταθέτει στο “Πατισάχ” δηλαδή στο ταμείο της τρόικα , ο πάσης φύσεως πλούσιος: “Οφ-σορίστες”, καραβοκύρηδες, “μαύροι” ή άσπροι εισοδηματίες και οι “φτωχοί -πλούσιοι”, που βγάζουν ακόμη και τώρα στο εξωτερικό τα κεφάλαιά τους, επειδή η Ελλάδα δεν τους... συμφέρει!
Η διαφορά του τότε με το χαλεπό σήμερα , είναι ότι εξακολουθεί η ατιμωρησία των πλουσίων που δεν πληρώνουν. Το κεφάλι των μεγάλων φοροφυγάδων παραμένει στη θέση του! Το λαιμό τους κόβουν από μόνοι τους, εκείνοι που πράγματι έχουν αδυναμία πληρωμών, αλλά οι έφοροι επιμένουν σε έσοδα και οι Υπουργοί...δηλώνουν ότι “υποφέρουν” με τις θυσίες του Ελληνικού λαού, αλλά δε γίνεται αλλιώς .
Άλλη ομοιότητα του τότε και του τώρα: Προπωλούσε ο Σουλτάνος σε πλούσιους Τούρκους,το δικαίωμα να εισπράττουν τους κεφαλικούς φόρους. Ο πλούσιος Τούρκος λεγόταν “χαρατζίμπασης”.
Μάλλον έτσι πρέπει να λέγονται στο εξής και εισπράκτορες των “Σουλτάνων” μας που κατοικοεδρεύουν στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και αλλού... Ο “χαρατζίμπασης” περιόδευε στις πόλεις και τα χωριά με στρατιωτική συνοδεία και βοηθούς. Οι δεύτεροι εισέπρατταν μεγαλύτερα ποσά από αυτά που έπρεπε να αποδώσουν στον “χαρατζίμπαση”.
Συχνά με βάρβαρα μέσα, προκειμένου να καρπώνονταν για προσωπικό τους όφελος τα επιπλέον. Κάπως έτσι λειτούργησαν και οι Τραπεζίτες- τους οποίους εκπροσωπεί ο κ. Τσάρλς Νταλάρα- η ΕΚΤ, με τα υπερκέρδη από τις δευτερογενείς αγορές Ελληνικών ομολόγων. Τώρα θα τους “εξασφαλισθούν” και τα μελλοντικά κέρδη τους , έστω και με απώλειες λόγω κουρέματος, στον παρόντα χρόνο.
Το παιδομάζωμα από την άλλη: Στην αρχή άρπαζαν τον πρωτότοκο γιο κάθε οικογένειας μόλις συμπλήρωνε τα δώδεκα. Στη συνέχεια, όσα αγόρια ήθελαν και τους... άρεσαν!Σήμερα το παιδομάζωμα λέγεται μετανάστευση! Λέγεται μαζική φυγή νέων επιστημόνων και εργαζομένων γιατί στην Ελλάδα του 21ου αιώνα δεν τους δίνονται ευκαιρίες, δεν έχουν μέλλον , δεν έχουν τύχη!
Μοιραία λοιπόν, πάλι σε δεύτερη, τρίτη ή τέταρτη γενιά και αυτοί οι ΄Ελληνες, θα αφελληνιστούν! Το έχουμε δει και παλαιότερα σε Έλληνες της διασποράς. Μας φαίνεται μάλιστα παράξενο, όταν κάποιοι με ελληνική καταγωγή, αναλαμβάνουν διακριτούς ρόλους σε παγκόσμιους Οργανισμούς, λειτουργούν πολλές φορές με τρόπο που μοιάζει ανθελληνικός. Έχει και αυτό το φαινόμενο λογική επεξήγηση.
Τότε, όσο περνούσαν οι δεκαετίες της σκλαβιάς, το Έθνος έχανε τη συνοχή του και οι αξίες του φθείρονταν! Ο φόβος και η ανάγκη για επιβίωση, άνοιγε “πόρτες” ώστε να αναπτύσσονται και απάνθρωπα συναισθήματα και ανήθικες συμπεριφορές.
Πολλαπλασιάστηκαν οι σπιούνοι! Σήμερα τους λέμε επί το επιστημονικότερο, κατασκόπους! Η ρουφιάνοι έδιναν και έπαιρναν. Αυτό δεν άλλαξε ποτέ! Ασχέτως αιτιών και αφορμών, οι προδότες και οι καταδότες, μένουν απαράλλακτοι!
Θυμήθηκα μια ιστορία που έλεγε μια πολύ ηλικιωμένη δασκάλα,η , λίγο πριν τον ξεσηκωμό του 1821!
Ένας χωρικός γείτονας -έλεγε- είχε τέσσερα αγόρια που του τα πήραν οι Τούρκοι. Ο προπάππος της δασκάλας είχε ένδεκα κόρες! Ο χωρικός κάρφωσε στον “χαρατζίμπαση” ότι ο γείτονάς του, έκρυβε κάτω από φουστάνια και μακριά μαλλιά τα αγόρια του, για να τους παραπλανήσει και να μη δώσει γενίτσαρους! Ο θυμωμένος προπάππος , κάλεσε τότε τον τοπικό Αγά. Έβγαλε τις βράκες από τις κόρες του και σηκώνοντας το φόρεμα της κάθε μίας έδειχνε το αιδοίο της, λέγοντας: Πάρε Αγά Χαράτσι!
Δε χρειάζεται να γράψουμε τίποτε άλλο. Νομίζω ότι καλυφτήκαμε και από νεο- καίσαρες και από “χαρατζίμπαση”...
Όμως το “φοβού τις Ειδούς Μαρτίου” και τους Καβαφικούς στίχους, προτείνω να τα κρατάμε προς γνώση και συμμόρφωση...
Δική μας , αλλά και εκείνων, που θα έλθουν -πολύ σύντομα- κοντά μας, επαίτες της ψήφου μας!
Κατά τα έργα του καθενός, οφείλουμε και να τον ανταμείψουμε!