Tου Κώστα Παππά
Μου ανέλυε πριν από λίγεςέβδομάδες ο καλός φίλος και συνάδελφος Γιάννης Βασιλακόπουλος την άποψη του για τον κατακερματισμό του πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα , μέσα από ιστορικές αναφορές. Η ανάλυση του συνναδέλφου κατέληγε με τη φράση " κάθε φορά που έμφανίζεται μέσα στην ιστορία της Ελλάδας μια μεγάλη κρίση το δίπολο σπάει". Σήμερα η ανάλυση αυτή μοιάζει να γίνετε ο πιο λογικός πρώιμος μαντατοφόρος των εξελίξεων.
Σήμερα ανακοινώθηκε και το κόμμα του Πάνου Καμμένου, και η ανάλυση για τον κατακερματισμό της εκλογικής επιρροής των δύο μεγάλων κομμάτων που παραδοσιακά στη μεταπολίτευση εκπροσωπούσαν την Κεντροαριστερά και την Κεντροδεξιά, μοιάζει να επιβεβαιώνεται πλήρως.
Τα μέχρι στιγμής δεδομένα ήταν πως το ΠΑΣΟΚ μετά την δημοσκοπική του κατάρρευση βλέπει οι ψήφοι του να διαρρέουν προς τον Κουβέλη και τον Τσίπρα κυρίως και αυτή η διαρροή μοιάζει να μην σταματάει. Στο άλλο κομμάτι του δίπολου τα πράγματα ήταν κάπως καλύτερα με τη Νέα Δημποκρατία να μην απειλείται από κανένα να είναι άνετα πρώτο κόμμα σε όλες τις δημοσκοπήσεις και το μόο άγχος των στελεχών της ήταν αν θα αποκτήσουν τελικά την αυτοδυναμία ή όχι.
Όμως τις τελευταίες εβδομάδες τα πράγματα άλλαξαν. Κομβικής σημασίας για την αλλαγή αυτή η ψηφοφορία για το μνημόνιο 2 και η αλλαγή στάσης του Σαμαρά από την αμετακίνητη πατριωτική και "σκληρή διαπαραγματευτική" θέση της τελευταίας διετίας.Αυτή η μετατόπιση φάνηκε αμέσως στα γκάλοπ. Τις τελευταίες μέρες μαθαίναμε ότι ο Πάνος Καμμένος θα κάνει το δικό του κόμμα στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας αλλά θα φέρει και μια ισχυρή φωνή στο στρατόπεδο των αντιμνημονιακών, μιας και σε αυτή τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού μοιάζουν οι περισσότεροι να ψαρεύουν ψηφοφόρους. Και ενώ ο Σαμαράς προχθές καλούσε πίσω αυτούς που ο ίδιος διέγραψε πριν 10 μέρες , την ώρα που έβαζε στο πολιτικό σακούλι τα δύο πιο προβεβλημένα στελέχη του ΛΑΟΣ, εκείνη την ώρα ήρθε ο πονοκέφαλος Καμμένου που η πρόβλεψή είναι γενικά ότι θα πάει καλά και αν αυτή η πρόγνωση των πολιτικών αναλυτών επιβεβαιωθεί , αυτά που θα δούμε το βράδι τυων εκλογών, κάποιο βράδι του Απριλίου μάλλον θα είναι , δεν θα τα πιστεύουμε με τίποτα.
Comments
RSS feed for comments to this post