Της Μαρίας Χάλαρη
.... και στην μέση η Ελλάδα!
*Όταν δύο άνθρωποι μαλώνουν, φταίει εκείνος που είναι πιο έξυπνος (Γκαίτε)
Γαλλικές εκλογές. Μια μεγάλη υπόθεση. Δύο μονομάχοι. Σοσιαλισμός και κεντροδεξιά σε απόλυτη κόντρα. Ένας αναμένεται ο νικητής. Η αριστερά κερδίζει έδαφος, ως φαίνεται.
Και που κολλάει ο Στρος Καν; Είναι ο τρίτος. Ο περισσευούμενος. Τον «αυτοκτόνησαν» πολιτικά. Έτσι νιώθει.
Δημιούργησε σκάνδαλα. Βίασε. Κατηγορήθηκε. Τιμωρήθηκε. Απομακρύνθηκε από τα πολιτικά δρώμενα της Γαλλίας. Τώρα, επιρρίπτει ευθύνες σε εκείνον που με την σειρά του κάνει ένα βήμα πίσω. Διακριτικά. Καθόλου, όμως, ήσυχα.
Νικολά Σαρκοζί. Ένα όνομα. Πολλές ιστορίες. Πολύ φαμφάρα γύρω από τις ενέργειες του. Απόκρυφα σημεία.
Ένας χρόνος μετά το σκάνδαλο που ξέσπασε με τον βιασμό της καμαριέρας από τον Ντομινίκ Στρος Καν και ο ίδιος αποκαλύπτει. Ισχυρίζεται στην «Guardian» πως διαθέτει ικανές αποδείξεις για την εμπλοκή του απερχόμενου –μάλλον- Γάλλου προέδρου σε σχέδιο της πολιτικής του εξόντωσης.
Η κατηγορία, συνομωσία. Υπόθεση – καμαριέρα.
Το ξενοδοχείο Σοφιτέλ υποδέχεται τον, τότε, πρόεδρο του ΔΝΤ. Αν και δεν έχει ενημερώσει κανέναν για την άφιξη του, ο επικεφαλής ασφαλείας του ξενοδοχείου τον υποδέχεται με τα χαράς. Αυτές τις πληροφορίες δίνει η αμερικανική εταιρεία ιδιωτικών ερευνών, GuidepostSolutions.
Ο Καν είναι τώρα ξεκάθαρος. 7 κινητά τηλέφωνα και το προσωπικό του emailήταν παγιδευμένα από τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες. Ας είναι καλά η φίλη του από το αρχηγείο του κόμματος «Ένωση για ένα λαϊκό κίνημα» (UMP), του οποίου ηγείται ο Σαρκοζί. Εκείνη, λέει, τον πληροφόρησε.
Αλήθεια ένα χρόνο τώρα γιατί δεν έβγαλε τις αποδείξεις που έχει στα χέρια του για τον Γάλλο πρόεδρο στην φόρα; Ποιον περίμενε και τι; Ποιο το δικό του όφελος από τον… κακοχαρακτηρισμό του Σαρκοζί ενόψει εκλογών;
Ο μόνος λόγος που απασχόλησε πρόσφατα, ο Καν, είναι η υπόθεση μαστροπείας. Ξεσαλώματα σε πάρτι με ιερόδουλες. Αρνείται τα πάντα. Κι αυτά στο πλαίσιο ποιας εξόντωσης του ανήκουν ακριβώς; Άβυσσος.
Αχ Ελλάδα μου, γλυκιά και σκανδαλο-χτυπημένη!
Στην ίδια συνέντευξη στον δημοσιογράφο, Έντουαρτ Επστάϊν, αναφέρεται στην Ελλάδα και την ευρωπαϊκή κρίση.
14 Μαΐου και ο Ντομινίκ Στρος Καν συλλαμβάνεται την ώρα που ετοιμάζεται να επιβιβαστεί στο αεροπλάνο της AirFrance, στο αεροδρόμιο JFKτης Ν. Υόρκης.
Η καμαριέρα τον κατηγορεί για βιασμό και ομηρία αμέσως μετά την αναχώρηση του από το Σοφιτέλ. Τα πάντα είναι στημένα. Βιασμός υπάρχει. Κάποιος, όμως, την στέλνει την κατάλληλη ώρα.
Προορισμός του, το Παρίσι. Τώρα υποστηρίζει πως σκόπευε να μεταβεί στο Βερολίνο για να πείσει την Γερμανίδα Καγκελάριο, Άνκελα Μέρκελ, να προχωρήσει σε δραστικές λύσεις για την ελληνική κρίση. «Comprehensive», ήταν το σχέδιο.
«Δίχως να είμαι βέβαιος 100% πιστεύω πως θα την έπειθα και το ελληνικό πρόβλημα θα είχε λυθεί εν τη γενέσει του. Τώρα βλέπουμε την κρίση να καλπάζει», δηλώνει ο Καν.
Υπενθυμίζεται πως η Μέρκελ στην αέναη κόντρα Ολάντ – Σαρκοζί τάσσεται στο πλευρό του δεύτερου. Δεν διαπραγματεύεται το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Δημοσιονομικής Σταθερότητας, κάτι που ο σοσιαλιστής θέτει ως προτεραιότητα εάν εκλεγεί πρόεδρος. Αντίθετα για εκείνη, ο Νικολά Σαρκοζί αποτελεί εγγύηση για τις θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
*Ο… αγαπητός κατά τα άλλα Ντομινίκ είναι μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γαλλίας, πρόεδρος του οποίου είναι ο ανταγωνιστής του κεντροδεξιού, Σαρκοζί, ο Ολάντ.
Κοινώς και λαϊκά. Η κ. Μέρκελ με τον κ. Σαρκοζί τα έχουν «κάνει πλακάκια». Ο ένας χρειάζεται τον άλλο για να συνεχιστεί επάξια ο οικονομικός πόλεμος που άνοιξαν. Συμφωνούν. Συνεννοούνται. Γερμανία και Γαλλία, άλλωστε, αποτελούν τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές δυνάμεις και είναι αναγκαία μια σωστή συνεργασία μεταξύ τους. Ακόμα και σε βάρος λαών.
Και κάπου εδώ επανέρχεται η άποψη του Γκαίτε περί χαζού και έξυπνου την ώρα του τσακωμού. Τελικά, φίλοι, δεν είναι μόνο δύο οι άνθρωποι που μαλώνουν. Είναι οργανισμοί. Είναι ολόκληρα κράτη. Ο έξυπνος δεν έχει ακόμα βρεθεί. Ο… λιγόμυαλος, όμως, ζει ανάμεσα μας.