Του Γιάννη Βασιλακόπουλου
Αν είναι ένα χρονικό διάστημα περίπου υπαρξιακό για την συνέχιση της ύπαρξης του ΠΑΣΟΚ- ή, τουλάχιστον, ενός πολιτικού σχήματος που θα αντιπροσωπεύει την λεγόμενη «ριζοσπαστική» σοσιαλδημοκρατία, αυτό είναι το διήμερο της Εθνικής συνδιάσκεψης, περισσότερο, παρά η μέρα της εκλογής νέου αρχηγού, το ερχόμενο Σαββατοκύριακο.
Η αλήθεια ξεπροβάλει ωμή, όσο και το μισοψημένο φιλέτο των κοσμοπολιτών. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα προσέλθει στη σημερινή Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ και θα θέσει υποψηφιότητα έχοντας περισσότερες από 200 υπογραφές. Ο υπουργός Οικονομικών, όπως λένε στενοί του συνεργάτες, θα πάει με άλλο αέρα στην Εθνική Συνδιάσκεψη, μετά την, κατά την κυβερνητική προπαγάνδα, δήθεν «επιτυχή» κατάληξη της ανταλλαγής ομολόγων.
Επίσημα θα καταθέσει την υποψηφιότητά του την Κυριακή, οπότε και θα συνεδριάσει το Εθνικό Συμβούλιο του κόμματος. Αν ωστόσο δεν υπάρξει δεύτερη υποψηφιότητα και το «Κίνημα» περάσει σε μια νέα φάση νεποτισμού, τα εναπομείναντα στελέχη του δεν έχουν παρά να υπογράψουν την ληξιαρχική πράξη θανάτου του ΠΑ. ΣΟ. Κ. και να αναζητήσουν χρήματα για την τέλεση της κηδείας. Κι αυτό γιατί, έτσι θα αποδειχθεί για μιαν ακόμη φορά η κακή ποιότητα της εσωκομματικής δημοκρατίας που έχει μεταβάλει το ΠΑΣΟΚ από έναν εκ των πυρήνων έκφρασης της κοινωνίας σε «Πύργο των Ιπποτών». Το είχαμε γράψει ξανά, ότι ο Παπανδρέου θα παραδώσει το «δαχτυλίδι» στο Βενιζέλο, μετά από το καταστροφικό του πέρασμα από τη διακυβέρνηση της χώρας. Με μια διαφορά: Ο Παπανδρέου παραδίδει τα κλειδιά ενός ρημαγμένου ΠΑ. ΣΟ. Κ., απαξιωμένου από την κοινωνία και καρκινογόνου πια για τους πολίτες χωρίς ο ίδιος ο τ. πρωθυπουργός ( των διεθνών τοκογλύφων) να… ανήκει πια στο ΠΑΣΟΚ. Διότι τα κοφτερά μαχαίρια αστράφτουν από καιρό στο εσωκομματικό μέτωπο ανάμεσα σε Παπανδρεικούς και Βενιζελικούς. Οι κατηγορίες όμως που εκτοξεύουν προς αλλήλους, δεν μεταφέρουν τον ήχο της κοινωνίας στην Ιπποκράτους. Οι πολίτες μιλούν για προδοσία Παπανδρέου και κερδοσκοπικά παιχνίδια τόσο του ενός όσο και του άλλου στην πλάτη των πολιτών και οι Παπανδρέου – Βενιζέλος μιλούν με όρους, μιας αδιακύβευτης, άυλης και από καιρό κοινωνικά αδιάφορης εσωκομματικής ισχύος.
Χωρίς δεύτερη υποψηφιότητα το ΠΑΣΟΚ θα διαβεί από αύριο τον μυθολογικό ποταμό που χωρίζει τους ζωντανούς; Από τους νεκρούς- τον σκοτεινό κι ορμητικό Αχέροντα. Και, δυστυχώς γι αυτό, η πολιτική πραγματικότητα δεν είναι μυθολογία, για να έχει ελπίδες επιστροφής, στον «κόσμο των Ζωντανών»…