NEWSTRAP.GR

Γράφει ο Μάκης Δεληπέτρος

Θυμάστε που έλεγαν η Διαμαντοπούλου και η άλλη που δεν θυμάμαι το όνομα της αλλά έχει το ίδιο ύφος, για το σχέδιο… συσσιτίων στα σχολεία πως  υπάρχουν παιδιά που πεινάνε; Αυτά τα παιδιά που η «Καθημερινή» ζητούσε να της… προσκομίσουν γιατί επρόκειτο για (sic) θεωρία συνωμοσίας;

Το πρόβλημα προφανώς δεν υπάρχει. Γιατί ούτε συσσίτια υπάρχουν. Μόνο εξαγγελίες υπήρξαν από τις Κυρίες επί των Τιμών του Μνημονίου.

Προφανώς  θα τους δώσουν να φάνε τα… βιβλία, όταν και αν, με το τέλος της χρονιάς αυτά διατεθούν.

Υποσχέσεις και «θα» σε μεγάλους, είναι κάτι που το δέχομαι! Φταίμε και εμείς. Είμαστε συνένοχοι δια της ανοχής μας.

Αλλά όποιος κοροϊδεύει πεινασμένα παιδάκια είναι, πάει και τελείωσε, άχθος αρούρης. Το απόλυτο τίποτα!

Λέγεται ότι κάποτε, ο αείμνηστος Αλέκος Παναγούλης συναντήθηκε πίσω από κλειστές πόρτες με κορυφαίο παράγοντα της μεταπολιτευτικής ζωής.

Το «παραμύθι» λέει ότι βγήκε έξω έξαλλος και είπε την φράση «…τώρα ξέρω ποιος θα είναι ο τελευταίος δικτάτορας της Ελλάδας-μετά από αυτόν η Ελλάδα θα ευτυχήσει…»

Τώρα γνωρίζουμε και εμείς. Παλιά νομίζαμε ότι ξέραμε. Δεν γνωρίζαμε όπως αποδείχτηκε. Αν και στην γενική περιγραφή του ονόματος, είχε πέσει, όπως συνήθιζε, και εκεί μέσα…

ΑΦΟΥ ΜΕ ΛΕΝΕ ΠΟΥ ΜΕ ΛΕΝΕ ΟΙ… ΕΝΤΕΛΛΟΜΕΝΟΙ ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΟ, ΑΣ ΔΙΚΑΙΩΣΩ ΤH ΓΡΑΜΜΗ ΑΜΥΝΑΣ ΤΟΥΣ:

«Λατρεύω κάτι τέτοιες «Ψυχολογικές Επιχειρήσεις» (Psy Ops).

Διδάχτηκα στην  πολιτική σχολή… εξαπάτησης (εμφανιζόταν ως… Κόμμα) που πέρασα, μειράκιον ων, ότι το «Σχέδιο Ελικών» δεν υπήρξε ποτέ!

Και ότι το συγκεκριμένο « παρακρατικό - συνωμοτικό σχέδιο δράσης «κεντροαριστερών»  που είχε στόχο την βίαιη κατάλυση των Αρχών του ελληνικού κράτους μέχρι και τη σύλληψη ή δολοφονία πολιτικών προσώπων, ανωτάτων στρατιωτικών, κ.α.» που παρουσίασε  τον Μάρτιο του  1967 ο Π.Γαρουφαλιάς ήταν… σαν τον αφρό της μπύρας: πολύ όμορφο όταν το βλέπει  κανείς αλλά χωρίς ουσία!

Σήμερα αμφιβάλλω: γνώρισα προσωπικά, πάνω από 200 εξέχοντες «αγωνιστές» κάθε φυόμενης ποικιλίας και εκτός από τον φίλο μου τον Τέλη, αποδείχτηκαν όλοι μεγάλες μούφες-στην καλύτερη περίπτωση.

Χώρια τους ειδικευμένους στις… «υποβρύχιες καταστροφές» ταμείων και συνδικάτων, συνδικαλιστές (;)

Όσα μου εκμυστηρεύτηκαν δεν ήταν παρά «αλληγορίες» της κακιάς ώρας. Το μόνο αληθινό ήταν το πάθος τους για Εξουσία.

Στην Αργεντινή έλεγαν "Puto o ladrón, lo queremos a Perón"!

Δηλαδή και δειλός να είναι και πρόστυχος, κλέφτης-ξεκλέφτης, εμείς τον Περόν θέλουμε!

Αυτά λέγαμε και εδώ στην Ελλάδα για χρόνια, και φτάσαμε εκεί που φτάσαμε:

Γιατί πιστεύω ότι υπάρχει πλέον, τι υπάρχει, εφορμόζεται, κάτι ανάλογο του «Σχεδίου Ελικών» To …part II  που λέει και μια φίλη μου  σινεφίλ. Το σήκουελ ρε παιδάκι μου.

Θέλετε να «δείτε» το τρέιλερ;

«…Φτωχά παιδιά στα σχολεία, γονείς άνεργοι που πασχίζουν να εξασφαλίσουν το φαί της οικογένειας. Οι μέχρι τώρα δραστήριοι οπαδοί της «Επιθετικής Αριστεράς» εξαφανισμένοι από προσώπου γης. Διαπλεκόμενοι μοιράζουν χωρίς προσχήματα θέσεις εξουσίας και τάζουν στους πολίτες ότι μπορεί να υπάρξει (!) ένας εργαζόμενος… σε κάθε οικογένεια! Αφού πρώτα μοίρασαν αφειδώς δάνεια για να «ικανοποιηθούν οι ψευδαισθήσεις» του κόσμου σε μια περίοδο που 100άδες δις, σπαταλιόνταν σε ρωμαϊκού τύπου οδούς, Ολυμπιακούς Αγώνες με ντόπινγκ… υπερδύναμης για την Ελλάδα που αποβιομηχανοποιήθηκε συστηματικά. «Αναρχικοί» που κτυπούν αν χρειαστεί τις μεγάλες συγκεντρώσεις από την πρώτη κιόλας φορά που συγκεντρώθηκαν 100.000 πολίτες για να διαδηλώσουν κατά του Μνημόνιου… Σχολεία χωρίς βιβλία, άνεργοι χωρίς επιδόματα ανεργίας, μεθοδικό κλείσιμο με παράξενες προτεραιότητες των Μήντια που δεν ήταν «πειθαρχημένα» στην αρχή…

Μια Αριστερά που σαν ξεμυαλισμένη γριά γκρινιάζει αλλά δεν έλκει-και δεν ξεσηκώνεται, μην κόψει η μαγιά της «σώφρονος πολιτικής»

«Σοσιαληστές Περονικού τύπου (η έκφραση ανήκει στον μακαρίτη τον Ν. Πουλαντζά), κεντρώοι, δεξιοί, ακροδεξιοί που διαγκωνίζονται στην κωλοτούμπα χωρίς πια λεκτικά τερτίπια και προφάσεις, έχοντας αποτινάξει κάθε πρόσχημα… Αναζητείται πλέον  μόνον  ένας-ακόμη- νεκρός ,ως  τελικό πρόσχημα!»

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Τι λείπει; Η «επιβολή ισχυρού κράτους» λείπει πλέον. Χημικού (δακρύβρεκτο είναι ήδη) κράτους, μηχανοκίνητα επιβάλλοντος τις θελήσεις του, κράτους… Αν αυτό δεν είναι το όραμα του εμπνευστή του αληθινού ή πλαστού Δεν έχει πια σημασία) Σχεδίου «Ελικών» τότε τι είναι;

Το θέμα είναι αν και ποιος θα προλάβει… και αυτή τη φορά.

Υ.Γ. Η βοήθεια, ύψους 130 δισ. ευρώ, προς την Αθήνα απλά βοηθάει την Ελλάδα να «αγοράσει χρόνο», δήλωσε το Σάββατο ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, Ρόμπερτ Ζέλικ. «Είναι πολύ νωρίς να... ξέρουμε (τι θα γίνει), εξαρτάται εν μέρει και από το σε ποιες ενέργειες θα πρέπει να προβούν οι Έλληνες» είπε.

ΜΑΚΗΣ   ΔΕΛΗΠΕΤΡΟΣ