Ρεπορτάζ: Έρρικα Ρούσσου
Οξφόρδη, Ηνωμένο Βασίλειο
Η «ελληνική εξωτερική πολιτική την εποχή της κρίσης» απασχόλησε το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Το St. Anthony's College, έδωσε βήμα στους ευρωβουλευτές, Μαριλένα Κοππά, από το ΠΑΣΟΚ και Γιώργο Κουμουτσάκο, από τη ΝΔ να εκφραστούν επί του θέματος.
«Η κρίση δεν αλλάζει απλά τη δομή της εξωτερικής μας πολιτικής∙ αλλάζει, κυρίως, τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο. Σήμερα, παρά το σαφή ευρωατλαντικό προσανατολισμό της χώρας, η ΕΕ δεν αποτελεί πια πηγή βεβαιότητας. Παρά την συναίνεση για τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό ανάμεσα στα δυο κόμματα που κυβέρνησαν τα τελευταία τριάντα χρόνια τη χώρα, ο ευρωσκεπτικισμός κερδίζει έδαφος σε μια Ένωση που γίνεται όλο και περισσότερο 'γερμανική'» ήταν η διαπίστωση της κ. Κοππά.
Όπως είπε, σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα καλείται να «επανεφεύρει» την εξωτερική της πολιτική και να βρει τρόπους να απαντήσει με επάρκεια στις νέες προκλήσεις.
Η Μαριλένα Κοππά τόνισε την ανάγκη να επενδύσει η Ελλάδα σε αυτά που πάντα έφερναν «νίκες». Πιο συγκεκριμένα, η Ελλάδα πρέπει: α) να ενισχύσει τις παραδοσιακά καλές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο, που σε συνδυασμό με την νέα στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ, μπορεί να έχει πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα, β) να μιλήσει ξανά πειστικά για τα Δυτικά Βαλκάνια και την πολιτική της Θεσσαλονίκης, γ) να συνομιλήσει συντεταγμένα και στη βάση στρατηγικών επιλογών με την Κίνα και Ρωσία, και δ) να δώσει έμφαση στα θέματα ενέργειας και στις πολλές δυνατότητες που ανοίγονται στις θάλασσές μας, βρίσκοντας παράλληλα τους κατάλληλους εταίρους για να στηριχτεί το εγχείρημα.
Από την πλευρά του, ο Γιώργος Κουμουτσάκος, ανέφερε ότι η Ελλάδα εν μέσω βαθειάς οικονομικής κρίσης καλείται να διαχειριστεί ταυτόχρονα τέσσερεις επί μέρους προκλήσεις: α) τη σοβαρή εξασθένηση της οικονομίας της, β) την αβέβαιη πορεία της ευρωζώνης και της ΕΕ, γ) τα σοβαρά ανοιχτά ζητήματα του πυρήνα της εξωτερικής της πολιτική (Τουρκία, Κυπριακό, ΠΓΔΜ), και τέλος, δ) τη μεγάλη ρευστότητα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου σε συνδυασμό με τις ηγετικές περιφερειακές φιλοδοξίες της Τουρκίας.
Επομένως, όπως υπογράμμισε, το στοίχημα για την ελληνική εξωτερική πολιτική είναι πώς θα μπορέσει να διαχειριστεί με λιγότερες δυνατότητες πλέον, παλαιά προβλήματα και νέες προκλήσεις σε ένα εξαιρετικά ρευστό ευρωπαϊκό και περιφερειακό περιβάλλον.
Στο πλαίσιο αυτό, εντάσσονται α) η διεύρυνση και εμβάθυνση των σχέσεων με το Ισραήλ, β) η προοπτική απόκτησης ενός σημαντικού ρόλου στον υπό διαμόρφωση ενεργειακό χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου και κατ' επέκταση της Ευρώπης.
«Αυτοί οι στόχοι πρέπει να επιτευχθούν με την παράλληλη παραμονή της Ελλάδας στον σκληρό πυρήνα της Ένωσης, την περαιτέρω εμβάθυνση και σύσφιξη των ελληνοαμερικανικών σχέσεων, την ενίσχυση και διεύρυνση των ελληνο-ρωσικών σχέσεων και την υποστήριξη μιας δίκαιης λύσης στο παλαιστινιακό πρόβλημα» τόνισε ο Γ. Κουμουτσάκος.